Οι έγκυες που υποφέρουν από κατάθλιψη μπορεί να «περάσουν» την κατάσταση αυτή στο αγέννητο παιδί τους, υποστηρίζουν οι ειδικοί.
Ο συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων μπορεί να θέσει τα παιδιά σε αυξημένο κίνδυνο άγχους και διαταραχών της διάθεσης.
Αυτό οφείλεται σε αλλαγές που συντελούνται στο τμήμα του εγκεφάλου που καλείται αμυγδαλή, και η οποία είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο των συναισθημάτων και του στρες και η οποία συνδέεται με αγχώδεις διαταραχές.
Προηγούμενες μελέτες είχαν αξιολογήσει τις επιπτώσεις στα παιδιά μετά τη γέννησή τους, όμως δεν είχαν εξετάσει πότε είχαν ξεκινήσει αυτές οι αλλαγές, αναφέρει δημοσίευμα της Daily Mail.
Ερευνητές από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης ζήτησαν από 157 γυναίκες να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο, προκειμένου να διαπιστώσουν την κατάσταση της ψυχικής τους υγείας ενώ βρίσκονταν στην 26η εβδομάδα της κύησής τους.
Μέσα στις δύο πρώτες αφότου γέννησαν, οι ερευνητές έκαναν μαγνητικές τομογραφίες στον εγκέφαλο των νεογέννητων, προκειμένου να ελέγξουν τη δομή των εγκεφάλων τους, ειδικά της αμυγδαλής.
Διαπίστωσαν ότι ο βαθμός κατάθλιψης από τον οποίο υπέφερε η μητέρα δεν είχε καμία επίπτωση στο μέγεθός του, ωστόσο, παρατήρησαν «μειωμένη δομική συνδεσιμότητα» ή «ανώμαλη καλωδίωση» στη δεξιά αμυγδαλή των νεογέννητων, των οποία οι μανάδες έπασχαν από μεγαλύτερο βαθμό κατάθλιψης.
Τα ευρήματα των ερευνητών υποδηλώνουν ότι η μη φυσιολογική λειτουργία της αμυγδαλής, μπορεί να «μεταδοθεί» από τη μητέρα στο παιδί, πριν αυτό γεννηθεί.
Οι ερευνητές πιστεύουν ακόμη ότι το ιστορικό κατάθλιψης μιας μητέρας, μπορεί να συμβάλλει στην τάση των παιδιών να εμφανίσουν κάποια ψυχική ασθένεια μακροπρόθεσμα.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο τρέχων τεύχος του Biological Psychiatry, προσθέτει ακόμη ότι πρέπει να γίνεται έλεγχος για την ψυχική υγεία των εγκύων και οι παρεμβάσεις που στοχεύουν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης στη μητέρα να ξεκινούν νωρίς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και όχι αφότου γεννηθεί το μωρό.
«Η άποψη ότι όταν μια μητέρα υποφέρει από κατάθλιψη, μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ανάπτυξη του παιδιού της είναι πολύ ανησυχητική. Ωστόσο, τα καλά νέα είναι ότι ο κίνδυνος αυτός μπορεί να μειωθεί αν η έγκυος παρακολουθείται τακτικά και η θεραπεία ξεκινήσει έγκαιρα» ανέφερε ο Dr John Krystal από το τμήμα Ιατρικής του πανεπιστημίου Γέιλ και συντάκτης στο Biological Psychiatry.
