Η ανεπάρκεια σιδήρου, γνωστή ως σιδηροπενία, στον οργανισμό ενός ανθρώπου αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, επειδή καθιστά το αίμα του πιο κολλώδες, ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες. Η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη, τουλάχιστον, ορισμένων εγκεφαλικών.
Κάθε χρόνο περίπου 15 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παθαίνουν εγκεφαλικό. Από αυτούς, σχεδόν έξι εκατομμύρια πεθαίνουν και πέντε εκατομμύρια μένουν με κάποια μόνιμη αναπηρία. Η πιο συχνή μορφή εγκεφαλικού είναι τα ισχαιμικά, που συμβαίνουν όταν μικροί θρόμβοι φράζουν την κυκλοφορία του αίματος (κάτι στο οποίο συμβάλλει και η σιδηροπενία). Η πιο σπάνια περίπτωση είναι τα αιμορραγικά εγκεφαλικά, όταν διαρρηγνύονται αγγεία στον εγκέφαλο.
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες μελέτες έδειξαν ότι η ανεπάρκεια σιδήρου, η οποία αποτελεί γνώρισμα περίπου δύο δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως (δηλαδή σχεδόν του 30% του πληθυσμού της Γης) συνιστά πιθανό παράγοντα κινδύνου για ισχαιμικό εγκεφαλικό τόσο στους ενήλικους, όσο και στα παιδιά. Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι αυτό συμβαίνει και, επιπλέον, για πρώτη φορά βρίσκει τον βιολογικό μηχανισμό μέσω του οποίου η σιδηροπενία αυξάνει τον σχετικό κίνδυνο.
Οι ερευνητές του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τη δρ. Κλερ Σόβλιν, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS ONE» ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 500 ασθενείς και βρήκαν ότι ακόμα και ένα μέτρια χαμηλό επίπεδο σιδήρου (της τάξης των 6 μικρογραμμμορίων ανά λίτρο) διπλασιάζει τον κίνδυνο εγκεφαλικού, σε σχέση με τα θεωρούμενα έως φυσιολογικά επίπεδα (7 έως 27 μικρογραμμμομόρια/λίτρο).
Η έλλειψη σιδήρου αυξάνει τη συγκολλητικότητα των μικρών κυττάρων του αίματος, των αιμοπεταλίων, από τα οποία ξεκινά η δημιουργία θρόμβου, όταν αυτά προσκολλώνται το ένα με το άλλο. Αν και η σχέση ανάμεσα στη σιδηροπενία και τα κολλώδη αιμοπετάλια είχε προταθεί για πρώτη φορά πριν από σχεδόν 40 χρόνια, έως τώρα η σημασία της ανακάλυψης είχε παραγνωριστεί, όσον αφορά το ρόλο της σε ένα πιθανό εγκεφαλικό.
«Εφόσον τα αιμοπετάλια στο αίμα προσκολλώνται μεταξύ τους περισσότερο σε κάποιον άνθρωπο που έχει έλλειψη σιδήρου, θεωρούμε ότι αυτό εξηγεί γιατί η σιδηροπενία μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικά, αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα πάνω στο ζήτημα» δήλωσε η κ. Σόβλιν.
Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τους Βρετανούς ερευνητές, θα είναι να διερευνηθεί κατά πόσο είναι δυνατό να μειωθεί, όντως, η πιθανότητα εγκεφαλικού σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, μέσω θεραπείας της σιδηροπενίας τους. Κατ’ αρχήν θα διερευνηθεί αν πράγματι τα αιμοπετάλιά τους δεν έχουν την ίδια συγκολλητικότητα μετά την αύξηση του επιπέδου του σιδήρου στο αίμα τους.
