Η ομάδα των ερευνητών, με επικεφαλής την Kirsi Ahola από το Ινστιτούτο Επαγγελματικής Υγείας, μέτρησε το μήκος των τμημάτων του DNA που ονομάζονται τελομερή και πώς αυτά μεταβάλλονται σε συνδυασμό με το στρες που προκαλεί η εργασία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι υπέφεραν από έντονο στρες είχαν την τάση να έχουν πιο κοντά τελομερή.
Τα τελομερή βρίσκονται στο τέλος κάθε χρωμοσώματος και λειτουργούν ως προστατευτικό κάλυμμα, προκειμένου οι γενετικές πληροφορίες να μεταφερθούν από τα γονίδια στα χρωμοσώματα με ακρίβεια και τα κύτταρα να «πάρουν τα σωστά μηνύματα».
Τα τελομερή μικραίνουν με την πάροδο των χρόνων, την οξείδωση και τη χρήση χημικών. Όπως αναφέρει το NBC, συχνά, όταν τα τελομερή φτάνουν σε συγκεκριμένο μήκος το κύτταρο πεθαίνει και η φυσική αυτή διαδικασία καλείται απόπτωση.
Κάποια κύτταρα όμως, τα οποία οι επιστήμονες καλούν ως «γηρασμένα» (senescent), δεν πεθαίνουν αλλά αρχίζουν να προκαλούν «γενετικά λάθη» και να δημιουργούν προβλήματα.
Στη μελέτη με επικεφαλής την Dr Ahola συμμετείχαν 2.911 άνθρωποι ηλικίας 30 έως 64 ετών. Τα αποτελέσματα των ερευνών δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση PloS One.
Εκτός από την εργασία, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το μήκος των τελομερών, όπως για παράδειγμα η φτώχεια, παιδικά τραύματα μέχρι και το φύλο, με τους άνδρες να τείνουν να έχουν πιο κοντά τελομερή από τις γυναίκες. Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης η διατροφή του ατόμου και το αν έχει κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ.
