Τα ευρήματά τους προέρχονται από την μελέτη περισσότερων από ενάμιση εκατομμύριο ανθρώπων και δημοσιεύθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Επιδημιολογίας (European Journal of Epidemiology).
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες θανάτου από νοσήματα των πνευμόνων ήταν κατά 40% περισσότερες μεταξύ όσων διαμένουν σε ισόγειες κατοικίες σε σύγκριση με όσους μένουν σε διαμέρισμα του ογδόου ορόφου ή ακόμη ψηλότερα.
Όσον αφορά τα καρδιαγγειακά νοσήματα τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν κατά 35% υψηλότερα μεταξύ εκείνων που διαμένουν στο ισόγειο, ενώ τα ποσοστά καρκίνου των πνευμόνων αυξάνονταν κατά 22%.
Μόνο το ποσοστό του θανάτου από αυτοκτονίες ήταν υψηλότερο για όσους έμεναν σε ορόφους συγκριτικά με το ισόγειο. Οι κάτοικοι του ισογείου είχαν κατά 60% λιγότερες πιθανότητες να επιχειρήσουν την αυτοκτονία πηδώντας από το μπαλκόνι.
Συνολικά πάντως όσοι διαμένουν σε ισόγειες κατοικίες είχαν κατά 22% περισσότερες πιθανότητες πρώιμου θανάτου από κάθε αίτιο συγκριτικά με όσους κατοικούν στον όγδοο όροφο ψηλών κτιρίων ή ακόμη υψηλότερα.
Οι ειδικοί πιθανολογούν ότι ενδεχομένως όσοι μένουν σε ψηλούς ορόφους χρησιμοποιούν συχνότερα τις σκάλες γι’ αυτό και έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση. Από την άλλη μεριά, εκτιμούν ότι όσοι διαμένουν στο ισόγειο εκτίθενται περισσότερο στην ηχορύπανση και τη μόλυνση της ατμόσφαιρας.
Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατη ισπανική έρευνα φάνηκε ότι όσοι διαμένουν σε ουρανοξύστες έχουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά αλλεργικής ρινίτιδας συγκριτικά με όσους μένουν σε κατοικίες στην εξοχή.
Εκτιμάται ότι στην Ευρώπη η μία στις έξι κατοικίες είναι σε κτίρια με πολλούς ορόφους. Να σημειωθεί επίσης ότι τα αποτελέσματα της έρευνας πρέπει να γίνουν αποδεκτά με επιφυλάξεις μια και δεν υπάρχουν πάντα κοινά σημεία π.χ., στους ευκατάστατους κατοίκους ενός ρετιρέ στην Ελβετία και σε εκείνους που διαμένουν στον ενδέκατο όροφο μιας εργατικής πολυκατοικίας στη Μεγάλη Βρετανία.
Πηγή: vita.gr
