Άσκηση και γήρανση
Νέες έρευνες επιβεβαιώνουν τα οφέλη της άσκησης, καταλήγοντας στο επιστημονικό συμπέρασμα ότι η άσκηση αποτελεί προϋπόθεση για να γεράσει κάποιος καλά. Όπως συγκεκριμένα δήλωσε ο James O. Hill, του Πανεπιστημίου του Colorado, «οι μέχρι τώρα ενδείξεις είναι πως το να είναι κάποιος δραστήριος αποτελεί τον πιο υγιεινό τρόπο διαβίωσης και πως η άσκηση είναι καλύτερη από οποιοδήποτε φάρμακο ή άλλο που υπάρχει για τη γήρανση. Αν η άσκηση ήταν φάρμακο, θα αποτελούσε το πιο ασφαλές και αποτελεσματικό σκεύασμα του πλανήτη».
Η πρώτη έρευνα από τις ΗΠΑ ανακάλυψε ότι γυναίκες που στη μέση ηλικία ασκούνταν περισσότερο είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες «επιτυχούς επιβίωσης» στην ηλικία των 70 ετών. Ακόμα και το περπάτημα και άλλες ασκήσεις μέτριας έντασης μείωσαν τον κίνδυνο για χρόνιες νόσους, προβλήματα καρδιάς και νοητική εξασθένηση.
Άλλη γερμανική έρευνα ανέφερε ότι η άσκηση, είτε μέτριας είτε υψηλής έντασης , μείωνε τον κίνδυνο νοητικής εξασθένησης σε άνδρες και γυναίκες άνω των 55 ετών.
Τέλος, μια ακόμα έρευνα από την επιστημονική ομάδα του British Columbia, στον Καναδά, ανέφερε ότι οι ασκήσεις αντίστασης (λάστιχα, ελεύθερα βάρη) είχαν το επιπλέον όφελος της ενίσχυσης των τετρακέφαλων. Οι γυναίκες που ακολουθούσαν πρόγραμμα ασκήσεων αντίστασης μια ή δυο φορές την εβδομάδα εμφάνισαν βελτίωση στις νοητικές ικανότητες, αλλά μόνο στους τομείς της προσοχής και της επίλυσης συγκρούσεων σε σύγκριση με γυναίκες που επέλεξαν δραστηριότητες τόνωσης και ισορροπίας.
Άσκηση και καρκίνος του εντέρου
Όπως σημειώθηκε στον πρόλογο πολλαπλά είναι τα οφέλη της άσκησης. Τελευταίες έρευνες αποδεικνύουν ότι η συστηματική άσκηση ενδέχεται να λειτουργήσει ευεργετικά στην πρόληψη του καρκίνου.
Σύμφωνα με νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Washington University στο Σαιν Λούις, άνθρωποι με δραστήριο τρόπο ζωής έχουν μέχρι τρεις φορές λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν πολύποδες, που μπορεί να αναπτυχθούν σε καρκίνο του εντέρου.
Στα ευρήματα της έρευνας, που δημοσιεύονται στο περιοδικό «The Βritish Journal of cancer», αναφέρεται ότι τα χαμηλά επίπεδα άσκησης συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο εύρεσης πολύποδα του εντέρου. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι που ασκούνταν τακτικά είχαν 16% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν πολύποδες εντέρου και 30% λιγότερες να εμφανίσουν μεγάλους ή προχωρημένους πολύποδες.
Η επικεφαλής της έρευνας, Kathleen Wolin, δήλωσε ότι υπάρχουν ενδείξεις για καθαρή σχέση μεταξύ της άσκησης και του μειωμένου κινδύνου για καρκίνο στο έντερο αλλά δεν είναι ακόμα σαφής ο προστατευτικός μηχανισμός της άσκησης. Πιθαναλογείται ότι η άσκηση μειώνει τη φλεγμονή στο έντερο, που σε κάποιο βαθμό έχει συνδεθεί με τον καρκίνο του εντέρου. Επιπρόσθετα, η άσκηση μειώνει τα επίπεδα ινσουλίνης και βελτιώνει την αντίδραση τους οργανισμού στην υπερινσουλιναιμία, που επίσης πιστεύεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης πολύποδα. Ακόμη ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και επειδή συχνά η άσκηση γίνεται σε εξωτερικό χώρο οι ασκούμενοι λαμβάνουν βιταμίνη D, που είναι επίσης σημαντική στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Η πραγματικότητα είναι ότι η άσκηση δρα μέσω περισσότερων του ενός μηχανισμών.
Άσκηση-Παχυσαρκία-Καρκίνος Του Εντέρου
Οι μεσήλικες, κυρίως, που είναι παχύσαρκοι γύρω από την μέση, έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, ενώ η σωματική άσκηση και η απώλεια βάρους μειώνουν τις πιθανότητες της νόσου, σύμφωνα με μία ολλανδική έρευνα. Μια άλλη καναδική έρευνα συμπέρανε ότι η καθιστική ζωή αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου και ιδιαίτερα του εντέρου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επιδημιολόγο Λάουρα Χιουζ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Μάαστριχτ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό επιδημιολογίας «American Journal of Epidemiology», μελέτησαν επί 16 χρόνια τις περιπτώσεις περισσότερων από 120.000 ενηλίκων ηλικίας 55 έως 69 ετών. Στο διάστημα αυτό, το 2% εμφάνισαν καρκίνο παχέος εντέρου με εντόπιση στο ορθό. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος ήταν κατά μέσο όρο 25% μεγαλύτερος στους άνδρες που ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι σε σχέση με όσους ήσαν κανονικού βάρους. Η περιφέρεια της μέσης φάνηκε να παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, καθώς όσοι είχαν την «μεγαλύτερη κοιλιά» είχαν 63% μεγαλύτερη πιθανότητα καρκίνου σε σχέση με όσους είχαν την «μικρότερη κοιλιά».
Στις γυναίκες, η συσχέτιση ήταν λιγότερο αισθητή: μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου -σε ποσοστό έως 83%- φάνηκε να έχουν κυρίως όσες γυναίκες με μεγάλη περιφέρεια μέσης ασκούνταν καθόλου ή πολύ λίγο (κάτω από 30 λεπτά τη μέρα). Όσες ασκούνταν πάνω από 90 λεπτά καθημερινά και παράλληλα είχαν την μικρότερη περιφέρεια, είχαν τον μικρότερο κίνδυνο. «Η μελέτη παρέχει πρόσθετες ενδείξεις ότι το υπερβολικό λίπος του σώματος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνουτου παχέος εντέρου», δήλωσε η δρ. Χιουζ. Προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει το πάχος στην κοιλιά με διάφορα άλλα προβλήματα υγείας, όπως καρδιοπάθεια ή διαβήτη.
Από τα παραπάνω, εύκολα γίνεται κατανοητό, ότι η άσκηση στη ζωή των ανθρώπων έχει πολλαπλές ευεργετικές επιδράσεις, γνωστές εξάλλου από αρχαιοτάτων χρόνων. Το «νους υγιής εν σώματι υγιεί» αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη γνώση και η εφαρμογή της αποδεικνύεται με τις πολυάριθμες αθλητικές εκδηλώσεις στην αρχαιότητα. Ειδικά όμως στη σύγχρονη εποχή, λόγω των απαιτητικών ρυθμών της καθημερινής ζωής των ανθρώπων και της καθιστικής ζωής που οι περισσότεροι ακολουθούν, η εισαγωγή της άσκησης στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά τους εμφανίζεται πιο επιτακτική από ποτέ, τόσο για την ψυχική όσο και τη σωματική υγεία τους. Ωστόσο , θα ήταν φρόνιμο να επισημανθεί, ότι η άσκηση δεν είναι «πανάκεια», αλλά σίγουρα αποτελεί μια από τις βασικότερες συνιστώσες της καλής υγείας.
Πηγή: mednutrition.gr
