Τα πειραματόζωα θεραπεύτηκαν σχεδόν τελείως από τον καρκίνο, έπειτα από την αναστολή μιας πρωτεΐνης που οδηγεί στην ανάπτυξη του καρκίνου. Προηγήθηκε η λήψη ενός αντιβιοτικού, που ενεργοποίησε ένα μεταλλαγμένο γονίδιο, το οποίο είχε εισαχθεί προηγουμένως στον οργανισμό τους. Μάλιστα, οι όγκοι εξαφανίστηκαν δίχως παρενέργειες, διαψεύδοντας έτσι φόβους που είχαν διατυπωθεί στο παρελθόν.
Η μελέτη έδειξε ότι η θεραπεία ήταν αποτελεσματική ακόμα και μετά από αρκετές δόσεις, κάτι που σημαίνει ότι τα ζώα δεν ανέπτυσσαν αντίσταση σε αυτήν, ένα συχνό πρόβλημα στις σημερινές αντικαρκινικές θεραπείες, όπου η νόσος μπορεί να επανέλθει δριμύτερη. Οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι θα μπορέσουν να προσαρμόσουν την τεχνική με τρόπο τέτοιο που να είναι ασφαλής και κατάλληλος για τους ανθρώπους, έτσι ώστε να αρχίσουν οι σχετικές κλινικές δοκιμές.
Η Λάουρα Σούσεκ, επικεφαλής της μελέτης από το Ινστιτούτου Ογκολογίας Vall d’Hebron της Βαρκελώνης, εκτίμησε ότι η νέα μέθοδος «θα αλλάξει την πορεία της θεραπείας του καρκίνου, παρόλο που ακόμα υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας». Υπογράμμισε πως η συγκεκριμένη πρωτεΐνη εμπλέκεται σε πολλές διαφορετικές μορφές καρκίνου (τραχήλου μήτρας, μαστού, εντέρου, στομάχου, πνευμόνων), συνεπώς η απενεργοποίησή της θα ήταν πολλαπλά χρήσιμη.
Η θεραπεία στοχεύει στη ζωτική πρωτεΐνη Myc που εμπλέκεται στη ρύθμιση περίπου του 15% των ανθρωπίνων γονιδίων και μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη αύξηση των κυττάρων και σε εμφάνιση καρκίνου. Οι ερευνητές εισήγαγαν σε ποντίκια ένα μεταλλαγμένο γονίδιο γνωστό ως Omomyc και, στη συνέχεια, το ενεργοποίησαν με τη βοήθεια ενός αντιβιοτικού που ανέμιξαν με το νερό που έπιναν τα πειραματόζωα. Το γονίδιο τελικά μπλόκαρε την υπερπαραγωγή της πρωτεΐνης Myc.
Μετά την πρώτη θεραπεία όλοι οι όγκοι των ζώων εξαφανίστηκαν, αλλά το 63% επανεμφανίστηκαν. Μετά το δεύτερο όμως γύρο θεραπείας, μόνο το 11% των αρχικών όγκων επανήλθαν. Τελικά, μετά από οκτώ θεραπευτικούς κύκλους διάρκειας ενός μηνός ο καθένας, μόνο δύο όγκοι από τους συνολικά 200 παρέμειναν.
«Το γεγονός ότι τα αποτελέσματα διατηρούνται σε βάθος χρόνου, ότι οι όγκοι δεν επανέρχονται και ότι δεν αναπτύσσεται αντίσταση, σημαίνει ότι η θεραπεία που στοχεύει στην πρωτεΐνη Myc, μπορεί να προσφέρει μια άνευ προηγουμένου πρόοδο», τόνισε η υπεύθυνη της έρευνας και επεσήμανε πως ένας χρόνος ζωής των ποντικιών αντιστοιχεί σε σχεδόν 40 χρόνια ανθρώπινης ζωής. Όπως είπε, εναπόκειται στις φαρμακευτικές εταιρίες να βρουν νέα φάρμακα που θα έχουν ως στόχο αυτή την πρωτεΐνη.
Πάντως η καθηγητής ογκολογίας Φρανσέσκο Πετσέλα του πανεπιστημίου της Οξφόρδης επεσήμανε ότι αν και η εν λόγω μέθοδος είναι πολλά υποσχόμενη, ίσως να μην είναι άμεσα εφαρμόσιμη στους ανθρώπους. «Είναι ακόμα τελείως άγνωστο κατά πόσο θα είναι εφικτό να μπλοκαριστεί και στους ανθρώπους το ίδιο γονίδιο», όπως είπε.
