Η υπεριώδης ακτινοβολία Β (UVB) του ηλίου βλάπτει τα μόρια του RNA των δερματικών κυττάρων, αναφέρουν στην επιθεώρηση «Nature Medicine».
Το RNA ή ριβονουκλεϊκό οξύ αποτελεί τμήμα του γενετικού υλικού του κυττάρου, κωδικοποιώντας τις πληροφορίες που μετατρέπουν τις γενετικές οδηγίες του DNA σε πρωτεΐνες.
Όταν το RNA υφίσταται βλάβες από την UVB, παύει να κωδικοποιεί τις πρωτεΐνες, λένε οι επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο.
Όταν συμβαίνει αυτό, τα παρακείμενα στα καμένα κύτταρα απελευθερώνουν φλεγμονώδη μόρια, που ενεργοποιούν μια αλυσίδα χημικών αντιδράσεων οι οποίες οδηγούν στα συμπτώματα του ηλιακού εγκαύματος.
Μεσοπρόθεσμα, αυτές οι χημικές αντιδράσεις οδηγούν στην επούλωση του δέρματος από το έγκαυμα.
Μακροπρόθεσμα, όμως, οι ίδιες αντιδράσεις αθροίζονται και αυξάνουν τον κίνδυνο δερματικού καρκίνου.
«Αυτή η φλεγμονώδης αντίδραση είναι σημαντική για την διαδικασία της επούλωσης του δέρματος έπειτα από τον θάνατο των δερματικών κυττάρων», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρίτσαρντ Λ. Γκάλο, καθηγητής Ιατρικής και διευθυντής του Τομέα Δερματολογίας του πανεπιστημίου.
Αν και οι επιστήμονες ήξεραν εδώ και χρόνια αρκετές από τις μοριακές συνέπειες της υπερέκθεσης στον ήλιο, μέχρι τώρα δεν ήξεραν πως ακριβώς αρχίζουν οι δερματικές βλάβες – και αυτό το κενό έρχεται να καλύψει η νέα έρευνα.
Οι ερευνητές ελπίζουν πως τώρα που αποκαλύφθηκε το πρώτο βήμα του ηλιακού εγκαύματος, θα μπορέσουν να βρουν τρόπους για να το αναχαιτίσουν – τουλάχιστον για τους φωτοευαίσθητους ανθρώπους, αν όχι για όλους μας.
Στην κατηγορία των φωτοευαίσθητων ανθρώπων, λ.χ., ανήκουν οι πάσχοντες από ψωρίαση, η οποία θεραπεύεται (και) με υπεριώδη ακτινοβολία, αλλά μία δυνητική ανεπιθύμητη ενέργεια της θεραπείας αυτής είναι η αύξηση του κινδύνου δερματικού καρκίνου.
«Η ανακάλυψή μας υποδηλώνει έναν τρόπο για να μπορούν οι πάσχοντες από ψωρίαση να επωφελούνται από την θεραπεία με UV, δίχως στην πραγματικότητα να εκτίθενται στην επιβλαβή UV», είπε ο δρ Γκάλο.
«Κάποιοι άνθρωποι, εξάλλου, όπως οι πάσχοντες από λύκο, είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι στην UV και πρέπει να αποφεύγουν τον ήλιο. Αναζητούμε τρόπους για να τους βοηθήσουμε και αυτούς, μπλοκάροντας το χημικό μηχανισμό που ανακαλύψαμε».
Οι ερευνητές ανακάλυψαν τον μηχανισμό αυτό εκθέτοντας στο εργαστήριο ανθρώπινα δερματικά κύτταρα στην UVB και στη συνέχεια κάνοντας πειράματα σε ποντίκια. Συγκεκριμένα γονίδια στα ποντίκια μπορούν να καθορίσουν πόσο πιθανό είναι να υποστούν δερματικά εγκαύματα από τον ήλιο, εξήγησε ο δρ Γκάλο.
«Οι άνθρωποι διαθέτουν παρόμοια γονίδια, αλλά δεν είναι γνωστό εάν διαθέτουν μεταλλαγές αυτές των γονιδίων που μπορεί να επηρεάσουν την αντίδραση του δέρματός τους στον ήλιο», πρόσθεσε.
Πηγή: ygeia.tanea.gr
