Ζήσης Ψάλλας
Επηρεάζοντας έως και το 80% των ασθενών με καρκίνο προχωρημένου σταδίου, η καχεξία είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι καρκινικοί όγκοι προκαλούν μείωση μυών και σωματικού λίπους.
Η απώλεια μυών και λίπους καθιστά τους ασθενείς πιο επιρρεπείς σε πτώσεις και λιγότερο σε θέση να ανεχθούν τη χημειοθεραπεία. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν θεραπείες για την καχεξία και λόγω της έλλειψης καλών μοντέλων μελέτης, η κατανόηση για αυτήν την κατάσταση είναι μικρή. Αλλά μια νέα έρευνα με επικεφαλής την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Κέντρου Καρκίνου Peter MacCallum, Louise Cheng, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Developmental Cell, μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο καχεξίας σε φρουτόμυγες (Drosophila melanogaster), η Cheng και η ομάδα της ανακάλυψαν ότι οι όγκοι εκκρίνουν ένα ένζυμο που ονομάζεται Mmp1, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση του λίπους και των μυών.
«Οι μύγες φρούτων μοιράζονται το 70% των γονιδίων με τον άνθρωπο. Για πρώτη φορά, μπορέσαμε να απεικονίσουμε ολόκληρη τη διαδικασία της καχεξίας σε ένα είδος, επιτρέποντάς μας να κατανοήσουμε την αλληλουχία των γεγονότων που οδηγεί σε μυϊκή απώλεια που προκαλείται από όγκο». είπε η Cheng. «Χρησιμοποιώντας ισχυρά γενετικά εργαλεία σε μύγες, καταφέραμε να ανακαλύψουμε έναν μεσολαβητή αυτής της διαδικασίας που μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα το πώς οι όγκοι επικοινωνούν με τους μυς και το λίπος».
Μελετώντας τον Άτλαντα του Γονιδιώματος του Καρκίνου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υψηλά επίπεδα ενζύμων Mmp συσχετίζονται επίσης με την καχεξία στους ανθρώπους. «Επομένως είναι πιθανό να έχουμε βρει έναν μεσολαβητή σχετικό με την ανθρώπινη καχεξία», είπε η Cheng.
Η ειδικός ελπίζει ότι η μελέτη θα οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων εργαλείων για τη διάγνωση της καχεξίας νωρίτερα και στον εντοπισμό θεραπειών που θα μπορούσαν να την αντιμετωπίσουν. «Μια στρατηγική είναι να αποτρέψουμε τους όγκους να απελευθερώσουν αυτό το ένζυμο», τόνισε η Cheng. «Ταυτόχρονα, η κατανόηση του τι προκαλεί διάσπαση των μυών και του λίπους θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τρόπους να σώσουμε αυτούς τους ιστούς ακόμη και παρουσία όγκων».
