Οι περισσότεροι άντρες ισχυρίζονται ότι είναι πιο δύσκολο γι’ αυτούς να αντισταθούν στους σεξουαλικούς πειρασμούς, συγκριτικά με τις γυναίκες.
Και σε αντίθεση με όσα θέλουν να πιστεύουν οι γυναίκες, η επιστήμη συμφωνεί μαζί τους!
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι παντρεμμένοι άντρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να συνάψουν εξωσυζυγικές σχέσεις, καθώς επίσης και να αποπλανήσουν τη σύντροφο κάποιου άλλου.
Για ποιο λόγο όμως συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο, που στις περισσότερες περιπτώσεις αποβαίνει… «μοιραίος» για τη σχέση τους και καταλήγουν να πληγώνουν εκείνους που αγαπούν;
Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Personality and Social Psychology Bulletin, ίσως η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα να είναι η εξής: Οι άντρες έχουν με την ίδια ικανότητα να αντιστέκονται στον πειρασμό με τις γυναίκες, όμως υπερισχύουν οι επιθυμίες τους και οι έντονες σεξουαλικές τους παρορμήσεις.
Σε δύο μελέτες που διεξήγαγαν ερευνητές από αμερικανικά πανεπιστήμια «οι άντρες υπέκυψαν στους σεξουαλικούς πειρασμούς περισσότερο από ό,τι οι γυναίκες».
Σύμφωνα με την Natasha Tidwell από το πανεπιστήμιο A&M του Τέξας και τον Paul Eastwick από το πανεπιστήμιο Texas-Austin «αυτή η διαφορά των δύο φύλων, προέκυψε από το γεγονός ότι οι άντρες βίωναν πιο έντονες σεξουαλικές ορμές, κι όχι επειδή δεν είχαν την ικανότητα να ελέγξουν τις προθέσεις τους».
Στην πρώτη μελέτη συμμετείχαν 218 Αμερικανοί (70 άντρες και 148 γυναίκες) με μέσο όρο ηλικίας τα 32 έτη, από τους οποίους ζητήθηκε να περιγράψουν μια φορά στη ζωή τους που ένιωσαν έλξη για κάποιον τρίτο, για τον οποίο ήξεραν ότι θα ήταν «λάθος» να κάνουν κάτι μαζί του.
Βάσει των απαντήσεων που έδωσαν και την εκτίμηση που έκαναν οι ίδιοι στην κατάσταση αυτή, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι «οι άντρες υπέκυπταν πιο εύκολα στις σεξουαλικές τους ορμές» και ότι αυτή η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα οφειλόταν «στην ένταση των ορμών αυτών».
«Τόσο οι άντρες, όσο και οι γυναίκες έχουν την ίδια ικανότητα να μην παρασυρθούν από έναν πειρασμό. Απλά οι άντρες αποτύγχαναν πιο συχνά» ανέφερε η μελέτη.
Στη δεύτερη έρευνα συμμετείχαν 600 φοιτητές (326 άντρες και 274 γυναίκες). Οι ερευνητές τούς ζήτησαν να συμμετέχουν σε ένα «παιχνίδι επιλογής συντρόφου» μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή. Τούς έδειξαν φωτογραφίες λιγότερο και περισσότερο ελκυστικών ανθρώπων του αντίθετου φύλου, οι οποίες εναλλάσσονταν σε γρήγορο ρυθμό, ενώ ταυτόχρονα στην οθόνη εμφανίζονταν μηνύματα που τούς «έλεγαν» αν το εικονιζόμενο πρόσωπο ήταν «καλό» ή «καλό» για τους ίδιους.
Οι συμμετέχοντες, σύμφωνα με τις οδηγίες που πήραν, έπρεπε να επιλέξουν τους «σωστούς» συντρόφους τραβώντας το χειριστήριο προς το μέρος τους, και να απορρίψουν τους «λάθος συντρόφους» πιέζοντας το προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Οι ερευνητές κρατούσαν σημειώσεις με τη συμπεριφορά των εθελοντών και πώς αντιδρούσαν όταν «έπρεπε» να απορρίψουν κάποιον, ή όταν δίσταζαν λίγο περισσότερο προτού τελικά πάρουν την απόφασή τους.
«Οι άντρες δεν τα πήγαν τόσο καλά στο τεστ, γιατί είχαν πιο έντονη παρόρμηση όταν έπρεπε να “πουν ναι” στις φωτογραφίες με τις ελκυστικές γυναίκες» ανέφεραν οι ειδικοί.
Όλα αυτά έχουν νόημα από την εξελικτική προοπτική της ψυχολογίας, υποστηρίζουν οι συγκεκριμένοι επιστήμονες. Άλλωστε η ικανότητα να ελέγχει κανείς τον εαυτό του είναι σχετικά καινούρια, και χρονολογείται όχι πιο πριν από 50.000 χρόνια.
Αν όντως ισχύει αυτό, καταλήγει το άρθρο, δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άντρες ωθούνται πιο εύκολα από τα πρωτόγονα ένστικτά τους να συνευρεθούν σεξουλικά με κάποιον που τους προκαλεί το ενδιαφέρον.
Ίσως στα επόμενα 50.000 χρόνια η ικανότητα των ανδρών να αυτο-ελέγχουν τις παρορμήσεις τους να είναι πιο ισχυρή.
