Στις 21 Μαΐου δημοσιεύτηκε στο έγκριτο διαδικτυακό Yale Medicine ο πιθανός αντίκτυπος των νέων υποπαραλλαγών FLiRT στην εξάπλωση του COVID-19.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ) και Παναγιώτα Ζαχαράκη (Βιολόγος) αναφέρουν πως τα επιδημιολογικά στοιχεία είναι ότι τα κρούσματα COVID-19 μειώθηκαν, με πολύ λιγότερες μολύνσεις και νοσηλείες από ό,τι τον προηγούμενο χειμώνα. Ο SARS-CoV-2 εξακολουθεί να μεταλλάσσεται.
Τον Απρίλιο εμφανίστηκε μια ομάδα νέων στελεχών γνωστών ως παραλλαγές FLiRT (με βάση τις τεχνικές ονομασίες των δύο μεταλλάξεων τους). Τα FLiRT είναι υποπαραλλαγές της Omicron. Μία από αυτές, η KP.2, αντιπροσώπευε το 28,2% των μολύνσεων από COVID στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την τρίτη εβδομάδα του Μαΐου, καθιστώντας την την κυρίαρχη παραλλαγή του κορωνοϊού στη χώρα, και μία άλλη, η KP.1.1, αποτελούσε το 7,1% των περιπτώσεων. Ορισμένοι ειδικοί έχουν προτείνει ότι οι νέες παραλλαγές θα μπορούσαν να προκαλέσουν καλοκαιρινή αύξηση των κρουσμάτων COVID. Αλλά τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) αναφέρουν επίσης ότι η δραστηριότητα του ιού COVID στα λύματα στις ΗΠΑ μειώνεται από τον Ιανουάριο και επί του παρόντος είναι «ελάχιστη».
Από πού προήλθαν τα στελέχη FLiRT;
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πού εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι παραλλαγές του FLiRT. Εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ σε λύματα από το CDC, το οποίο εξετάζει τα λύματα για να ανιχνεύσει ίχνη του SARS-CoV-2 που κυκλοφορούν σε μια κοινότητα, ακόμα κι αν οι άνθρωποι δεν έχουν συμπτώματα. Τα στελέχη FLiRT έχουν από τότε εντοπιστεί σε πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Καναδά και του Ηνωμένου Βασιλείου.
