Παράλληλα με την έρευνα, η Ομάδα Εργασίας της Υπηρεσίας Πρόληψης των ΗΠΑ εξέδωσε γραπτές συστάσεις που αντανακλούν τα ευρήματα της έρευνας, οι οποίες θα δημοσιευθούν σήμερα (16 Απριλίου) στο περιοδικό «Annals of Internal Medicine».
Σύμφωνα με τις συστάσεις αυτές, οι γιατροί πρέπει να εξηγούν στους ασθενείς τα πιθανά οφέλη και τους ενδεχόμενους κινδύνους από τη λήψη φαρμάκων για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού (στρατηγική, η οποία είναι γνωστή ως χημειοπροφύλαξη ή χημειοπρόληψη).
Ένα από τα σημεία-κλειδιά της έρευνας ήταν ότι η μελέτη της ταμοξιφένης έδειξε μια μείωση στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού από 23,5 περιστατικά ανά 1.000 γυναίκες που ανήκαν στην ομάδα που έπαιρνε placebo (εικονικό φάρμακο) σε 16,5 περιστατικά ανά 1.000 στις γυναίκες που λάμβαναν ταμοξιφένη για πάνω από 5 χρόνια. Η δρ. Heidi Nelson, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον στο Πόρτλαντ και οι συνεργάτες της κατέληξαν σε αυτά τα νούμερα αναλύοντας τέσσερις μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν γυναίκες που έπαιρναν ταμοξιφένη για περίπου 4 χρόνια και ερευνώντας τα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του μαστού μέσα στα επόμενα 7-13 χρόνια.
Σύμφωνα με την δρ. Nelson, «Η ταμοξιφένη είναι πιο αποτελεσματική στη μείωση του καρκίνου του μαστού, αλλά έχει περισσότερες παρενέργειες. Και για τις δυο φαρμακευτικές ουσίες θα πρέπει να ζυγίζουμε κάθε φορά τα οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους» και συμπληρώνει ότι «το απαιτητικό μέρος είναι το να βρούμε τον κατάλληλο υποψήφιο που έχει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και μικρή πιθανότητα να παρουσιάσει επιπλοκές από τη φαρμακευτική αγωγή».
Η έρευνα μελέτησε τα ποσοστά των αρνητικών επιπτώσεων, όπως είναι η δημιουργία θρόμβων, η οποία είναι κατά 90% πιθανότερο να συμβεί σε γυναίκες που παίρνουν ταμοξιφένη και κατά 60% πιθανότερο ανάμεσα σε γυναίκες που λαμβάνουν ραλοξιφένη.
Τα ποσοστά του καρκίνου του ενδομητρίου, του καρκίνου της μήτρας και της εμφάνισης καταρράκτη ήταν αυξημένα σε γυναίκες που έπαιρναν ταμοξιφένη, αλλά όχι σε όσες λάμβαναν ραλοξιφένη. Επιπλέον, «ορισμένες γυναίκες παρουσιάζουν παρενέργειες που δεν απειλούν τη ζωή τους, αλλά προκαλούν δυσκολίες στην καθημερινότητά τους και τις αναγκάζουν να σταματήσουν τη φαρμακευτική αγωγή, όπως είναι η ξηρότητα του κόλπου ή οι κράμπες», εξηγεί η δρ. Nelson.
Η ταμοξιφένη πρόσφατα εγκρίθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων για τη μείωση εμφάνισης καρκίνου του μαστού σε γυναίκες υψηλού κινδύνου, οι οποίες είναι πάνω από 35 ετών, ενώ η ραλοξιφένη έχει εγκριθεί μόνο για τις μετα-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τη λήψη ενός χαπιού την ημέρα και οι γυναίκες συνιστάται να την λαμβάνουν για 5 χρόνια. Αν και οι συγκεκριμένες φαρμακευτικές ουσίες ήταν διαθέσιμες εδώ και χρόνια, οι έρευνες δείχνουν ότι χρησιμοποιούνται σε πολύ χαμηλό ποσοστό από τις γυναίκες. Αυτό εξηγείται κυρίως λόγω της δυσκολίας των γιατρών να προβλέψουν ποιοι ασθενείς αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνο του μαστού.
Πηγή: vita.gr
