«Πρέπει πλέον να αρχίσουμε να κρίνουμε πότε και που θα χρησιμοποιούμε τα κινητά μας», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Μπεθ Έμπελ, διευθύντρια του Κέντρου Πρόληψης & Έρευνας Ατυχημάτων Harborview του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, στο Σηάτλ.
«Η χρήση του κινητού από τους πεζούς είναι εξίσου επικίνδυνη με αυτήν από τους οδηγούς. Οι πεζοί έχουν υποχρέωση να προσέχουν την ασφάλεια την δική τους, αλλά και των οδηγών».
Τα ευρήματα προέρχονται από μελέτη που πραγματοποίησαν η δρ. Έμπελ και οι συνεργάτες της σε 20 μεγάλες διασταυρώσεις του Σηάτλ.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερους από 1.000 πεζούς, ηλικίας μεταξύ 25 και 45 ετών και κατέγραψαν πως διέσχιζαν το δρόμο, εξετάζοντας ιδίως εάν έκαναν κάτι που αποσπούσε την προσοχή τους από το περπάτημα – όπως η ομιλία στο κινητό, τα SMS, η μουσική, η συζήτηση με άλλους και η ενασχόληση με τα κατοικίδια ή τα παιδιά τους.
Η επιλογή των πεζών έγινε τυχαία, ενώ οι περισσότεροι ήταν μόνοι τους και περνούσαν το δρόμο όταν ήταν πράσινο το φανάρι για τους πεζούς. Ωστόσο, μόνο ο ένας στους τέσσερις ακολουθούσε όλους τους κανόνες ασφαλείας – μεταξύ αυτών το να κοιτάζει και τις δύο πλευρές του δρόμου, πριν περάσει απέναντι.
Λίγο περισσότερο από το 30% των πεζών έκαναν κάτι άλλο την ώρα που διέσχιζαν το δρόμο: το 11% άκουγαν μουσική, το 7% έστελναν SMS, το 6% μιλούσαν στο κινητό, ενώ πολλοί μιλούσαν στα παιδιά τους ή στα ζωάκια τους.
Οι αφηρημένοι εθελοντές (με εξαίρεση όσους άκουγαν μουσική) χρειάζονταν κατά μέσον όρο 1,5 δευτερόλεπτο περισσότερο για να διασχίσουν το δρόμο, με τα SMS να αναδεικνύονται ως τα πιο επικίνδυνα απ’ όλα, αφού καθυστερούσαν τους πεζούς κατά 2 δευτερόλεπτα.
Αν και όσοι εθελοντές άκουγαν μουσική, διέσχιζαν πιο γρήγορα το δρόμο, είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες να κοιτάξουν και τις δύο μεριές του δρόμου πριν περάσουν απέναντι. Όσοι δεν είχαν μαζί παιδιά ή κατοικίδια, είχαν τρεις φορές λιγότερες πιθανότητες να κοιτάξουν και τις δύο μεριές του δρόμου.
