Η έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry», περιέλαβε περισσότερους από 2.000 ηλικιωμένους στην Ολλανδία, που δεν εμφάνιζαν σημάδια άνοιας. Σχεδόν μισοί από τους συμμετέχοντες ζούσαν μόνοι, περίπου το 75% δήλωσε ότι δεν είχε κοινωνική στήριξη και περίπου το 20% δήλωσε ότι αισθανόταν μοναξιά.
Μετά από παρακολούθηση 3 ετών εμφανίστηκε άνοια σε ποσοστό περίπου 9% όσων ζούσαν μόνοι και περίπου στο 6% όσων ζούσαν με άλλους. Περίπου στο 5% όσων είχαν κοινωνική στήριξη και στο 11% όσων δεν είχαν, σε περισσότερο του 13% όσων ήταν μόνοι και σε σχεδόν 6% όσων δεν ήταν μόνοι.
Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι άνθρωποι που ζούσαν μόνοι ή που δεν ήταν πια παντρεμένοι είχαν 70 έως 80% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με όσους ζούσαν με άλλους ή ήταν παντρεμένοι, ανακάλυψαν οι ερευνητές.
Όσοι ήταν μόνοι είχαν περισσότερες από 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με όσους δεν ήταν, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας.
Όταν οι ερευνητές έλαβαν υπόψη άλλους παράγοντες που επηρεάζουν, ανακάλυψαν ότι άνθρωποι που ήταν μόνοι είχαν παρόλα αυτά 64% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια, ενώ άλλες πλευρές της κοινωνικής απομόνωσης δεν είχαν επίδραση.
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι τα αισθήματα μοναξιάς, ανεξάρτητα, συμβάλλουν στον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας αργότερα.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματα που αφορούν άντρες και γυναίκες είναι δυνητικά σημαντικά δεδομένου ότι ο πληθυσμός γερνά και αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν μόνοι.
Ενώ η έρευνα ανακάλυψε σχέση μεταξύ της μοναξιάς και του αυξημένου κινδύνου για άνοια δεν απέδειξε αιτιατή σχέση.
Πηγή: iatronet.gr
