Μια συχνή και ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση πολλών ατόμων που ασχολούνται με δίαιτες αδυνατίσματος είναι ότι οι υδατάνθρακες παχαίνουν και άρα τα τρόφιμα που τους περιέχουν πρέπει να ελαχιστοποιούνται κατά τη διάρκεια εφαρμογής προγραμμάτων απώλειας βάρους αλλά και μετέπειτα προκειμένου να διατηρηθεί η απώλεια.
Η άποψη αυτή σαφώς δεν είναι σωστή. Οι υδατάνθρακες αποτελούν τη βάση της μεσογειακής διατροφής και απαντώνται στις εξής ομάδες τροφίμων: γαλακτοκομικά, φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, όσπρια και αμυλούχα λαχανικά. Αμέσως αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντική είναι η κατανάλωση αυτών των τροφίμων για την εφαρμογή μιας ισορροπημένης και πλήρης σε θρεπτικά συστατικά διατροφής.
Οι υδατάνθρακες όμως απαντώνται και σε άλλα τρόφιμα όπως τα αναψυκτικά, οι τυποποιημένοι χυμοί εμπορίου, τα γλυκά, τα ροφήματα με βάση τη ζάχαρη και σε άλλα προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής.
Οι υδατάνθρακες της πρώτης ομάδας τροφίμων που αναφέρθηκε συνοδεύονται από υψηλά ποσοστά ινών, βιταμινών και μετάλλων και το θερμιδικό περιεχόμενο των τροφίμων που τους περιέχουν είναι χαμηλό.
Αντίθετα, οι υδατάνθρακες της δεύτερης ομάδας τροφίμων που αναφέρθηκε, δεν συνοδεύονται από υψηλής ποιότητας θρεπτικά συστατικά και το θερμιδικό περιεχόμενο των τροφίμων που τους περιέχουν είναι σημαντικά υψηλό.
Οι υδατάνθρακες πρέπει να παρέχουν το 45-55% των καθημερινών αναγκών μας σε θερμίδες. Επομένως, η διαφορά έγκειται στην προέλευση των υδατανθράκων και άρα στα τρόφιμα που επιλέγουμε να καταναλώσουμε.
Πηγή: neadiatrofis.gr
