Οι άνθρωποι που κατά καιρούς έχουν ασυγκράτητα ξεσπάσματα οργής ακόμη και για ασήμαντες αφορμές, πιθανώς να έχουν μολυνθεί με το παράσιτο τοξόπλασμα, το οποίο -παρεμβαίνοντας στο νευρικό σύστημά τους- τούς ωθεί σε τέτοιες εκρήξεις, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σικάγο, με επικεφαλής τον Εμίλ Κοκάρο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής ψυχιατρικής «Journal of Clinical Psychiatry», εξέτασαν 358 ενήλικες. Διαπιστώθηκε ότι όσοι πάσχουν από τη λεγόμενη «διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή» (γνωστή και ως «σύνδρομο θυμού και εξαιρετικά επιθετικής συμπεριφοράς»), έχουν υπερδιπλάσια πιθανότητα να έχουν μολυνθεί από τοξόπλασμα. Επίσης όσοι είχαν το παράσιτο, εμφάνιζαν γενικότερα σαφώς μεγαλύτερες τάσεις επιθετικότητας.
Το εν λόγω παράσιτο (Toxoplasma gondii), που μεταφέρεται από τις γάτες, είναι γνωστό ότι μπορεί να μεταβάλει τη συμπεριφορά των οργανισμών που μολύνει, π.χ. κάνει τα τρωκτικά πιο τολμηρά και απερίσκεπτα (έτσι ώστε να τα τρώνε οι γάτες πιο εύκολα!).
Το τοξόπλασμα μολύνει και τους ανθρώπους μέσω επαφής με τα περιττώματα που αφήνουν οι γάτες, μέσω μολυσμένων κρεάτων και λαχανικών ωμών ή που δεν μαγειρευθεί καλά, μέσω μολυσμένου νερού κ.α. Η μόλυνση δεν κάνει κάποιον να νιώθει άρρωστος, όμως σχηματίζει κύστες στον εγκέφαλό του, πράγμα που επιτρέπει στο παράσιτο να ζει εκεί εφ’ όρου ζωής.
Οι επιστήμονες έχουν ήδη συσχετίσει την μόλυνση από τοξόπλασμα με διάφορες ψυχικές παθήσεις, όπως σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη) και αυτοκτονική συμπεριφορά. Οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί, εμφανίζουν επίσης πιο αργές αντιδράσεις και έτσι εμπλέκονται συχνότερα σε τροχαία. Στις εγκύους αυξάνεται ο κίνδυνος αποβολής και γέννησης μωρών με προβλήματα υγείας.
Η νέα μελέτη ενισχύει τις υποψίες ότι το τοξόπλασμα μπορεί να ευθύνεται επίσης για την περιστασιακή και αδικαιολόγητη εκδήλωση επιθετικότητας (π.χ. μεταξύ οδηγών στο δρόμο). Σύμφωνα με τους ερευνητές, το παράσιτο μπορεί να απορυθμίσει τη δράση των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, είτε προκαλώντας υπερβολική ενεργοποίηση της περιοχής της αμυγδαλής (που ρυθμίζει τα συναισθήματα), είτε καταστέλλοντας τη δράση του εγκεφαλικού κέντρου του αυτοελέγχου.
Προς το παρόν πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν έχει αποδειχθεί ότι όντως το παράσιτο φταίει για τη «διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή», απλώς έχει διαπιστωθεί μια σαφής συσχέτιση. Ένας τρόπος για να διερευνηθεί καλύτερα το ζήτημα, θα είναι να θεραπευθεί η μόλυνση από το τοξόπλασμα και να διαπιστωθεί κατά πόσο αυτό έχει θεραπεύσει τα ξεσπάσματα οργής. Το κακό είναι όμως ότι η θεραπεία του τοξοπλάσματος είναι αρκετά δύσκολη και χρονοβόρα.
Σημειωτέον ότι έως το ένα τρίτο του πληθυσμού μπορεί να έχει μολυνθεί κάποια στιγμή από το εν λόγω παράσιτο, αν και στην πλειονότητα των ανθρώπων αυτό συνήθως παραμένει αβλαβές – ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Πάντως, κατά τους επιστήμονες, είναι μάλλον υπερβολικό να ξεφορτωθεί κανείς τη γάτα του, αλλά ας έχει και το νου του…
