Ζήσης Ψάλλας
Η σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ανεξαρτήτως φύλου και εθνικότητας, με τα οφέλη να προκύπτουν παράλληλα με την προσπάθεια που καταβάλλεται. Ωστόσο, σχετικά λίγες μελέτες έχουν εξετάσει αποκλειστικά εάν η άσκηση αργά στη ζωή μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων.
Για να καλύψουν αυτό το κενό γνώσης, οι ερευνητές άντλησαν δεδομένα από τη μελέτη Progetto Veneto Anziani (ProVA), που περιέλαβε 3.099 ηλικιωμένους Ιταλούς (65 ετών και άνω). Εκείνοι των οποίων η σωματική δραστηριότητα άθροιζε έως 20 λεπτά ή περισσότερα την ημέρα ορίστηκαν ως ενεργοί. Οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να είναι σωματικά δραστήριοι από τις γυναίκες.
Κατά την περίοδο της 20ετούς παρακολούθησης, έγιναν 1.037 νέες διαγνώσεις καρδιοπάθειας, καρδιακής ανεπάρκειας και εγκεφαλικού. Τα αυξανόμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας καθώς και η διατήρηση ενός ενεργού τρόπου ζωής με την πάροδο του χρόνου συσχετίστηκαν με χαμηλότερους κινδύνους καρδιαγγειακών παθήσεων και θανάτου τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Η μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου παρατηρήθηκε για νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου και καρδιακής ανεπάρκειας στα τέλη της τρίτης ηλικίας. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Τα μεγαλύτερα οφέλη φάνηκε να εμφανίζονται στην ηλικία των 70 ετών. Ο κίνδυνος ήταν οριακά χαμηλότερος στην ηλικία των 75 ετών αλλά δεν ήταν χαμηλότερος στην ηλικία των 80-85 ετών, γεγονός που υποδηλώνει ότι η βελτίωση της φυσικής δραστηριότητας νωρίτερα στην τρίτη ηλικία μπορεί να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο, είπαν οι ερευνητές. Παρατηρήθηκε επίσης μια καμπύλη σχήματος J για τη διάρκεια της άσκησης, με την πιο έντονη μείωση των καρδιακών παθήσεων και της καρδιακής ανεπάρκειας που σχετίζεται με μια περίοδο μεταξύ 20 και 40 λεπτών μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας κάθε μέρα.
Οι ερευνητές έγραψαν: «Αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι οι πολιτικές δημόσιας υγείας θα πρέπει να στοχεύουν στην προώθηση ή την έναρξη της σωματικής δραστηριότητας στα μέσα της ζωής και αργότερα, δεδομένης της πιθανώς μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στη μείωση των καρδιαγγειακών κινδύνων. «Θα πρέπει να συνιστώνται τουλάχιστον 20 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας την ημέρα για να επιτευχθούν τα μεγαλύτερα καρδιαγγειακά οφέλη».