Καναδοί ερευνητές βρήκαν ένα νέο τρόπο να μεταφέρουν τα… κόπρανα υγειών ανθρώπων σε… χάπια, για τη θεραπεία σοβαρών λοιμώξεων του εντέρου, κάτι που θεωρείται ως μια «λιγότερο επεμβατική μέθοδος από τη μεταμόσχευση κοπράνων» αναφέρει σε δημοσίευμά της η MailOnlime.
Οι ερευνητές δοκίμασαν τη νέα αυτή τακτική σε 27 ασθενείς, οι οποίοι τελικά θεραπεύτηκαν με αυτόν τον τρόπο, έχοντας πρώτα δοκιμάσει χωρίς επιτυχία ισχυρά αντιβιοτικά.
Κι ενώ μπορεί να ακούγεται κάπως… σιχαμερό, ωστόσο είναι ένα σοβαρό πρόβλημα (Clostridium difficile), που επηρεάζει μισό εκατομμύριο Αμερικανούς κάθε χρόνο, ενώ για 14.000 αποβαίνει μοιραίο.
Το μικρόβιο C-diff προκαλεί ναυτία, κράμπες και έντονη διάρροια. Ένα πολύ ισχυρό αντιβιοτικό μπορεί μεν να το σκοτώσει, ωστόσο καταστρέφει και τα καλά βακτήρια που ζουν μέσα στο έντερο, καθιστώντας το πιο ευάλωτο μελλοντικά σε μολύνσεις.
Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι με τη μεταμόσχευση κοπράνων από υγιείς δότες, μπορεί να αποκατασταθεί η ισορροπία του εντέρου. Ωστόσο η διαδικασία είναι ακριβή και… δυσάρεστη με επεμβατικές μεθόδους όπως κολονοσκοπήσεις ή μέσω σωλήνων που διαπερνούν το λαιμό, προσθέτει το δημοσίευμα. Οι γιατροί έχουν δοκιμάσει ακόμη να… τοποθετήσουν τα «υγιή κόπρανα» με κλύσματα.
Ο Dr. Thomas Louie από το πανεπιστήμιο του Calgary επινόησε μια κάπως πιο… «αποδεκτή» μέθοδο, η οποία πρέπει να εφαρμόζεται για κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Σύμφωνα με αυτή, τα υγιή κόπρανα ενός δωρητή (συνήθως συγγενούς του ασθενή), υπόκεινται σε ειδική επεξεργασία σε εργαστήριο, προκειμένου να αφαιρεθούν οι τροφές και να εξαχθούν τα «καλά» βακτήρια και να καθαριστούν. Στη συνέχεια τοποθετούνται μέσα σε μικρές κάψουλες με τριπλή επικάλυψη ειδικού τζελ, το οποίο διαλύεται μόνο όταν φτάσει στα έντερα.
«Δεν είναι κόπρανα, αλλά τα βακτήρια που υπάρχουν μέσα σε αυτά. Οι άνθρωποι δεν καταναλώνουν… κόπρανα και δεν υπάρχει κάποια δυσάρεστη μυρωδιά, καθώς το χάπι που καταπίνουν διαλύεται αφού περάσει το στομάχι» ανέφερε ο Dr. Louie.
Μερικές ημέρες προτού υποβληθούν σε αυτή τη θεραπεία, οι ασθενείς λαμβάνουν ισχυρά αντιβιοτικά για να σκοτώσουν το μικρόβιο C-diff. Την ημέρα της θεραπείας, τους κάνουν κλύσμα, έτσι ώστε τα «νέα βακτήρια» να μπουν σε ένα «καθαρό περιβάλλον», είπε ακόμη.
Χρειάζονται 24 με 34 κάψουλες, για να μεταφερθεί ικανή ποσόστητα βακτηρίων και να είναι επιτυχής η θεραπεία, και οι ασθενείς πρέπει να τα καταπιούν όλα μαζί.
Ο Dr Louie ανέφερε σε συνέδριο που διεξήχθη στο Σαν Φρανσίσκο ότι έχει θεραπεύσει με αυτόν τον τρόπο 27 ασθενείς.
«Υπέφερα για δύο χρόνια. Ήταν απαίσια. Πίστευα ότι πέθαινα. Δε μπορούσα να φάω ή να πιω έστω και νερό, χωρίς να χρειαστεί αμέσως μετά να πάω στο μπάνιο. Δεν πήγαινα πουθενά, κι έμενα συνέχεια στο σπίτι» είπε η 69χρονη Margaret Corbin, συνταξιούχος νοσοκόμα από το Calgary.
Η ίδια πήρε τα χάπια που της «έφτιαξε» ο Dr. Louie, έχοντας ως δότρια την κόρη της, πριν από δύο χρόνια και από τότε, όπως λέει, είναι μια χαρά στην υγεία της.
