Η έκκριση αυτή είναι μια φυσιολογική διαδικασία, η οποία προκαλείται από την ενεργοποίηση 2-5 εκατομμυρίων ιδρωτοποιών αδένων, κατανεμημένων στο σύνολο του σώματος. Γιατί όμως κάθε καλοκαίρι υποφέρουμε τόσο πολύ από αυτές τις εκκρίσεις και τι πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να αντιμετωπίσουμε τον ιδρώτα μας κατάλληλα και να νιώθουμε κάθε στιγμή ασφάλεια σε κάθε μας κίνηση; Οι απαντήσεις σ’ αυτές και σε πολλές άλλες απορίες είναι εδώ!
Ιδρώτας και κακοσμία
Επί της ουσίας, ο ρόλος της εφίδρωσης είναι τριπλός, και ιδιαίτερα σημαντικός: α) Ρυθμίζει και διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος στους 37° C, β) Βοηθάει τον οργανισμό να απαλλαγεί από τα «απόβλητα», τις λεγόμενες τοξίνες, και γ) συμβάλλει στην ενυδάτωση της επιδερμίδας, δημιουργώντας ένα άοσμο υδρολιπιδικό φιλμ στην επιφάνεια της.
Αν και άοσμο υγρό (στο μεγαλύτερο ποσοστό του αποτελείται από νερό, μαζί με λιπίδια και μεταλλικά άλατα), ο ιδρώτας δίνει -και θεωρείται-«άσχημη αίσθηση» τόσο γι’ αυτόν που τον εκκρίνει όσο και για τους υπόλοιπους γύρω του. Και δεν είναι λάθος αυτή η αντίληψη, αφού η ανυπόφορη -καμιά φορά- μυρωδιά προκύπτει από τη στιγμή που ο ιδρώτας θα έρθει σε επαφή με τη βακτηριδιακή χλωρίδα που υπάρχει στην επιφάνεια του δέρματος.
Το πρόβλημα είναι σαφώς πιο έντονο στις μασχάλες, ένα από τα πιο ζεστά, υγρά και μη σωστά αεριζόμενα σημεία του σώματος μας, και άρα ιδανικό περιβάλλον για τη δημιουργία βακτηριδίων.
Στη δυσάρεστη οσμή του ιδρώτα παίζουν επίσης ρόλο η διατροφή και το φύλο (οι άντρες, λόγω τεστοστερόνης, μυρίζουν πιο έντονα).
Όσο για την ποσότητα του ιδρώτα που εκκρίνεται, διαφέρει και αυτή από άτομο σε άτομο: η έκκριση περίπου μισού λίτρου ιδρώτα την ημέρα θεωρείται φυσιολογική, όμως 1 στις 4 γυναίκες εμφανίζει υπερβολική δραστηριότητα των ιδρωτοποιών αδένων.
Υπερβολική εφίδρωση εμφανίζεται και στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες, ενώ, όταν ο άνθρωπος φτάνει στην ηλικία των 40, η εφίδρωση περιορίζεται, για να εξαφανιστεί με το πέρασμα του χρόνου σχεδόν ολοκληρωτικά στα ηλικιωμένα άτομα.
Οι παράγοντες που προκαλούν υπερβολική εφίδρωση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ποικίλλουν. Η εφίδρωση μπορεί να οφείλεται σε ψυχοσωματικά αίτια (στρες και άγχος), στη λήψη φαρμακευτικών ουσιών (αντικαταθλιπτικά, ινσουλίνη), σε ενδοκρινικές διαταραχές (εμμηνόπαυση, υπογλυκαιμία, υπερθυρεοειδισμοί), σε νευρολογικές διαταραχές, αλλά και στις διατροφικές συνήθειες (υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, μπαχαρικών, αλκοολούχων ποτών κ.λπ.).
Αποσμητικά
Η φυσιολογική εφίδρωση δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα κακής υγιεινής φροντίδας, ωστόσο αποτελεί πρόβλημα λόγω της κακοσμίας. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισής της από τα αποσμητικά.
Αυτά χωρίζονται σε δύο ομάδες, ανάλογα με το μηχανισμό δράσης τους: τα παραδοσιακά κοινά αποσμητικά (deodorants) και τα αντιιδρωτικά (antiperspirants).
Τα πρώτα καλύπτουν την κακοσμία κυρίως με τη βοήθεια του αρώματος, ενώ συχνά υποστηρίζονται και με συστατικά που έχουν αντιβακτηριδιακή δράση. Από την άλλη, τα antiperspirants δρουν ένα βήμα πριν, δηλαδή κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ιδρώτα, ρυθμίζοντας την εφίδρωση.
Τα συστατικά τους εμποδίζουν την υγρασία να φτάσει στην επιδερμίδα, ελαττώνοντας έτσι τη ροή του ιδρώτα σε ποσοστό 20-60%. Επιπλέον, εμποδίζουν την ανάπτυξη βακτηριδίων, καθιστώντας την προστασία πιο αποτελεσματική.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι μόνο το 1 % των ιδρωτοποιών αδένων βρίσκονται κάτω από τη μασχάλη, και ως εκ τούτου η χρήση των antiperspirants σε αυτή και μόνο την περιοχή είναι απόλυτα ακίνδυνη.
Και οι δύο κατηγορίες αποσμητικών είναι αποτελεσματικές μόνο εφόσον απλώνονται σε φρεσκοπλυμένη και στεγνή επιδερμίδα.
Πηγή: noikokyra
