Κάθε ισχυρός πόνος στην κοιλιά είναι το συνηθέστερο σύμπτωμα που συνοδεύει την οξεία κοιλία, δηλαδή κάθε αιφνίδια διαταραχή που συμβαίνει στην περιοχή της κοιλιάς και χρειάζεται συνήθως επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
Ο κοιλιακός πόνος, όμως, συνοδεύεται συνήθως και από άλλα συμπτώματα, όπως: πυρετός, εμετός, διάρροια και ίκτερος.
Συνήθως:
-Ο πυρετός συνοδεύει την οξεία σκωληκοειδίτιδα.
-Ο εμετός την παγκρεατίτιδα και την απόφραξη του εντέρου.
-Η διάρροια τη γαστρεντερίτιδα.
-Ο ίκτερος τη χολοκυστίτιδα.
Αν, πάλι, συνοδεύεται και από ταχυκαρδία, υπόταση, πυρετό και εμετούς, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποια σοβαρή πάθηση στην περιτοναϊκή κοιλότητα του αρρώστου που μπορεί να είναι επικίνδυνη ακόμη και για τη ζωή του.
Γι’ αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις ο ασθενής επιβάλλεται να ζητήσει –όσο το δυνατό γρηγορότερα– ιατρική βοήθεια και να αποφεύγει εμπειρικά γιατροσόφια του τύπου ζεστά επιθέματα στην κοιλιά ή να παίρνει από το στόμα «γιατροσόφια» κ.ά., γιατί όλα αυτά όχι μόνο δεν ωφελούν σε τίποτα, αλλά είναι και πολύ επικίνδυνα, καθώς μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του επισημαίνουν οι ειδικοί.
Τα όργανα της κοιλιάς
Ανατομικά, κοιλιά ονομάζεται η μεγάλη κοιλότητα του ανθρώπινου σώματος μέσα στην οποία βρίσκονται τα σπλάχνα. Καλύπτεται από το περιτόναιο, ένα λεπτό δηλαδή διαφανή ιστό με μεγάλη βιολογική αξία, γι’ αυτό και ονομάζεται και «περιτοναϊκή κοιλότητα».
Μέσα στην κοιλιά υπάρχουν τα παρακάτω όργανα:
-Το κάτω μέρος του οισοφάγου,
-το στομάχι,
-το ήπαρ (συκώτι),
-μέρος του δωδεκαδακτύλου,
-το λεπτό και το παχύ έντερο,
-ο σπλήνας και
-τα έσω γεννητικά όργανα.
Πίσω από την περιτοναϊκή κοιλότητα βρίσκονται:
-Το πάγκρεας,
-οι νεφροί,
-τα επινεφρίδια,
-οι ουρητήρες,
-τα μεγάλα αγγεία,
-η αορτή και η κάτω κοίλη φλέβα, μαζί με
-τα νεύρα του φυτικού νευρικού συστήματος που νευρώνουν τα σπλάχνα.
Συνήθεις αιτίες του έντονου κοιλιακού πόνου
1. Οξεία σκωληκοειδίτιδα
Είναι η πιο συνηθισμένη παθολογική κατάσταση που προκαλεί πόνο στην κοιλιά. Υπολογίζεται ότι το 7% περίπου του πληθυσμού των χωρών της Δύσης θα εμφανίσει οξεία σκωληκοειδίτιδα στη διάρκεια της ζωής του.
Αίτια
Η οξεία φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης (βρίσκεται στην αρχή του παχέος εντέρου, δηλαδή στο τυφλό που αντιστοιχεί στο κάτω δεξιό πλάγιο της κοιλιάς) οφείλεται συνήθως σε απόφραξη του αυλού της και στη συνέχεια σε ανάπτυξη μικροβίων.
Συμπτώματα
Ξεκινούν με αδιαθεσία, τάση για εμετό, ανορεξία, διάρροια και ελαφρύ πόνο αρχικά στο στομάχι, ο οποίος στη συνέχεια μετατοπίζεται στο δεξιό κάτω μέρος της κοιλιάς και αυξάνει σε ένταση. Συνήθως υπάρχει και πυρετός –όχι πάνω από 38 °C– όταν δεν υπάρχει διάτρηση και περιτονίτιδα.
Όταν υπάρχει διάτρηση, τα συμπτώματα είναι εντονότερα: ο πόνος είναι μεγαλύτερος, ο πυρετός 39 οC, η αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων μεγάλη και η γενική κατάσταση του αρρώστου βαριά.
Διάγνωση
Το υπερηχόγραφημα και η αιματολογική εξέταση προσφέρουν μεγάλη βοήθεια στη διάγνωση, σε αντίθεση με τον ακτινογραφικό έλεγχο και την αξονική τομογραφία. Όμως, και η αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα είναι ένα στοιχείο που βοηθάει στη διάγνωση.
Η πρόγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι καλή και η θνησιμότητα μόλις 0,1%, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι η διάγνωση θα γίνει έγκαιρα.
Προσοχή!
Στη βρεφική και νηπιακή ηλικία η έγκαιρη διάγνωση είναι δύσκολη, επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να περιγράψουν επακριβώς τα συμπτώματά τους. Γι’ αυτό και η παρακολούθηση των παιδιών πρέπει να είναι συνεχής και προσεκτική, γιατί ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της διάτρησης και της ανάπτυξης περιτονίτιδας.
Θεραπεία
Η θεραπεία της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι μία: η χειρουργική αφαίρεση της παθολογικής σκωληκοειδούς απόφυσης και ο καθαρισμός της κοιλιάς από το πύο –είτε πρόκειται για απλή μορφή είτε για γάγγραινα και διάτρηση– με την κλασική ανοιχτή μέθοδο ή λαπαροσκοπικά.
2. Οξεία χολοκυστίτιδα
Πρόκειται για οξεία πάθηση που αφορά κυρίως γυναίκες που πάσχουν από χολολιθίαση.
Συμπτώματα
Πόνος στο δεξιό άνω άκρο της κοιλιάς, που συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και πυρετό.
Διάγνωση
Γίνεται με υπερηχογράφημα της άνω κοιλίας που θα δείξει ότι υπάρχουν πέτρες στη χοληδόχο κύστη και φλεγμονή του τοιχώματός της. Επίσης, η αιματολογική εξέταση θα δείξει αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων και της χολερυθρίνης του αίματος (ίκτερος). Συνήθως η πρόγνωση είναι μέτρια και η θνητότητα φτάνει στο 3%.
Θεραπεία
Μπορεί να γίνει είτε με αντιβιοτικά και στενή παρακολούθηση του ασθενή είτε με χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Την απόφαση παίρνει ο χειρουργός συνεκτιμώντας και άλλους παράγοντες, όπως η ηλικία του ασθενή, η συνύπαρξη άλλων παθήσεων, αν υπάρχει τυχόν κάποια καρδιακή ή πνευμονική νόσος, και, βέβαια, από τη βαρύτητα της νόσου.
Προσοχή!
Η χολολιθίαση μπορεί, επίσης, να προκαλέσει οξεία παγκρεατίτιδα (δηλαδή, φλεγμονή και επιμόλυνση του παγκρέατος), που είναι μια βαριά πάθηση, με θνητότητα που μπορεί να φτάσει και στο 10%.
3. Οξεία παγκρεατίτιδα
Εκδηλώνεται με οξύ πόνο στην κοιλιά που αντανακλάται στη μέση. Η εξέλιξή της είναι ταχεία και μπορεί να επιφέρει και το θάνατο στον ασθενή, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά. Ο ασθενής πρέπει να μεταφερθεί αμέσως στο νοσοκομείο και να μπει σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ώστε να του δοθεί η κατάλληλη αγωγή.
Συμπτώματα
Ο πόνος συνοδεύεται με ναυτία, εμετούς, ταχυκαρδία, δύσπνοια και μερικές φορές ίκτερο.
Θεραπεία
Σπάνια, στα αρχικά στάδια της νόσου, θα χρειαστεί ο ασθενής να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Αυτό μπορεί να γίνει αργότερα, για να αντιμετωπιστούν τυχόν επιπλοκές της οξείας παγκρεατίτιδας ή όταν η φαρμακευτική θεραπεία αποτύχει. Επειδή η πρόγνωση της νόσου αυτής είναι κακή, πρέπει να αντιμετωπίζεται γρήγορα και πάντα σε νοσοκομείο με εξειδίκευση σε παθήσεις του παγκρέατος.
Πηγή: belife.gr
