«Φάε να μεγαλώσεις!». Ποιος δεν το έχει ακούσει αυτό από τους γονείς του; Κι όμως, σύμφωνα με έρευνα, αυτές οι τετριμμένες προτάσεις μπορούν να κάνουν τα παιδιά να φάνε ακόμη και τρόφιμα που δεν τους αρέσουν.
Πολλές φορές τα παιδιά δεν τρώνε τα πιο υγιεινά τρόφιμα. Αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν τους παράγοντες που κάνουν τα παιδιά να τρώνε τα τρόφιμα τα οποία αρχικά μπορεί να μην τους αρέσουν.
Mεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας υπάρχουν όταν οι γονείς δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια μετά τις πρώτες αποτυχίες και όταν παράλληλα εξηγούν στα παιδιά ποια οφέλη έχει το συγκεκριμένο τρόφιμο γι’ αυτά.
Θετική επίδραση έχει επίσης η επιβράβευση των παιδιών όταν εκείνα δοκιμάζουν κάποιο φαγητό ή όταν οι ίδιοι δείχνουν πόσο τους αρέσει.
«Αυτό σε βοηθά να μην αρρωστήσεις»
Η έρευνα διεξήχθη για το επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition Education and Behavior» με τη συμμετοχή 87 παιδιών ηλικίας τριών έως έξι ετών. Κάθε δυο μέρες, μέσα σε ένα διάστημα έξι εβδομάδων, τους σερβίρονταν φαγητό που δεν τους άρεσε: ντομάτες, πράσινες πιπεριές, φακές και κινόα.
Οι ερευνητές σέρβιραν επανειλημμένα τα δυο λιγότερο αγαπητά τρόφιμα των παιδιών, αλλά με δυο διαφορετικές «μεθόδους»: στο ένα τόνιζαν τις θετικές του ιδιότητες, για παράδειγμα, «αυτό θα σε βοηθήσει να μεγαλώσεις και να τρέχεις πιο γρήγορα» ή «αυτό σε βοηθά να μην αρρωστήσεις» ενώ στο άλλο όχι.
Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, Τζέιν Λάνιγκαν, είναι σημαντικό οι στόχοι που εκφράζονται να είναι ελκυστικοί για τα παιδιά και ταυτόχρονα να δίνονται σωστές πληροφορίες για τη διατροφή.
Πιο αποτελεσματική η συνδυαστική μέθοδος
Βραχυπρόθεσμα οι δυο μέθοδοι είχαν περίπου τα ίδια αποτελέσματα. Μακροπρόθεσμα όμως, έπειτα από ένα διάλειμμα για τα παιδιά, η συνδυαστική μέθοδος, αυτή δηλαδή με τις εξηγήσεις, ήταν πολύ πιο αποτελεσματική: σε σύγκριση με το διάστημα πριν από το διάλειμμα, τα παιδιά της ομάδας στα οποία δεν δίνονταν εξηγήσεις και κίνητρα έτρωγαν περίπου 7 γραμμάρια περισσότερο από το «μισητό» τρόφιμο, ενώ τα παιδιά της ομάδας της συνδυαστικής μεθόδου 14 γραμμάρια περισσότερο.
«Με την έρευνα θέλουμε να καλύψουμε ένα κενό. Διότι συχνά λέγεται σους γονείς τι πρέπει να τρώνε τα παιδιά τους, αλλά όχι πώς θα καταφέρουν τα παιδιά τους να το φάνε κιόλας», επισημαίνει η Λάνιγκαν.
