Η αισθητικότητα επηρεάζεται κυρίως στα κάτω άκρα αλλά, μπορεί να οδηγήσει και σε μειωμένη αισθητικότητα στα γεννητικά όργανα. Η απάντηση του σώματος σε σεξουαλικά ερεθίσματα είναι επίσης ακούσια, και ελέγχεται από αυτόνομο νευρικά σήματα που αυξάνουν τη ροή του αίματος προς τα γεννητικά όργανα και να προκαλούν τη χαλάρωση του λείου μυϊκό ιστόυ . Βλάβη σε αυτά τα νεύρα μπορεί να εμποδίσει την κανονική λειτουργία της στύσης στον άνδρα. Ο ΣΔ συνοδέυεται επίσης, και από βλάβη του τοιχώματος των αγγείων, ιδιίατερα των μικρών αγγείων του σώματος, και βέβαια τα αγγεία του πέους είναι από τα πιο μικρά αγγεία.
Ο ΣΔ εκτός απο τη διαταραχή του ελέγχου του σακχάρου στο σώμα αποτελεί και κομμάτι ενός συνδρόμου, που τα συμπτώματα του περιλαμβάνουν και διαταραχή των λιπιδίων του αίματος και του μεταβολισμού του σώματος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η μειωμένη ροή του αίματος στο πέος, που προκύπτει από βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία κα σεξουαλική δυσλειτουργία.
Ποια σεξουαλικά προβλήματα μπορεί να συμβούν σε άνδρες με διαβήτη;
Στυτική Δυσλειτουργία
Ο όρος περιλαμβάνει την ανικανότητα να έχει ο άνδρας στύση και την αδυναμία να διατηρήσει τη στύση.
Οι εκτιμήσεις για την συχνότητα της στυτικής δυσλειτουργίας στους άνδρες με διαβήτη ποικίλλει σημαντικά, από 20 έως 75%. Οι άνδρες που πάσχουν από διαβήτη έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν στυτική δυσλειτουργία από τους άνδρες που δεν έχουν διαβήτη. Μεταξύ των ανδρών με στυτική δυσλειτουργία, τα άτομα με διαβήτη μπορεί να εμφανίσουν το πρόβλημα 10 με 15 χρόνια νωρίτερα από τους άνδρες χωρίς διαβήτη. Επίσης, έρευνες δείχνουν ότι η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι πρώιμος δείκτης του διαβήτη, ιδιαίτερα στους άνδρες ηλικίας 45 και κάτω.
Εκτός από το διαβήτη, άλλες σημαντικές αιτίες της στυτικής δυσλειτουργίας που είναι αποτέλεσμα του διαβήτη, περιλαμβάνουν την υπέρταση και τη νεφρική νόσο. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί επίσης να συμβεί λόγω των ανεπιθύμητων ενεργειών των φαρμάκων, από ψυχολογικούς παράγοντες, το κάπνισμα, και ορμονικές διαταραχές.
Οι άνδρες που παρουσιάζουν στυτική δυσλειτουργία θα πρέπει να εξεταστούν από Ουρολόγο, που θα ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, το είδος και τη συχνότητα των σεξουαλικών προβλημάτων, τα φάρμακα, το κάπνισμα και άλλα προβλήματα υγείας. Η φυσική εξέταση και οι εργαστηριακές εξετάσεις θα βοηθήσουν στην διάγνωση των αιτίων των σεξουαλικών προβλημάτων.
Οι θεραπείες για τη στυτική δυσλειτουργία που προκαλείται από τη βλάβη των νεύρων, που ονομάζεται επίσης νευροπάθεια, ποικίλουν και κυμαίνονται από του στόματος χάπια, αντλία κενού, πεικές ενέσειες εως τη χειρουργική επέμβαση. Όλες αυτές οι μέθοδοι έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ψυχολογική υποστήριξη για να μειώσουν οι ασθενείς το άγχος ή για την αντιμετώπιση άλλων ζητημάτων μπορεί να είναι επίσης, απαραίτητη. Η χειρουργική επέμβαση για την εμφύτευση πεικής πρόθεσης είναι συνήθως η τελική και οριστική θεραπεία μετά την αποτυχία όλων των άλλων θεραπειών.
Παλίνδρομη εκσπερμάτιση
Παλίνδρομη εκσπερμάτιση είναι μια κατάσταση κατά την οποία μέρος ή το σύνολο του σπέρματος ενός άνδρα πηγαίνει στην ουροδόχο κύστη αντί να βγαίνει από την άκρη της ουρήθρας του πέους κατά την εκσπερμάτιση. Παλίνδρομη εκσπερμάτιση συμβαίνει όταν οι εσωτερικοί μύες, που ονομάζεται σφιγκτήρες, δεν λειτουργούν κανονικά. Στην παλίνδρομη εκσπερμάτωση, σπέρμα εισέρχεται στην κύστη, αναμιγνύεται με τα ούρα, και αφήνει το σώμα κατά την ούρηση. Ένας άνδρας αναγνωρίζει ότι πάσχει από παλίνδρομη εκσπερμάτιση όταν παρατηρεί ότι λίγο σπέρμα παράγεται κατά την εκσπερμάτιση ή εάν προκύψουν προβλήματα γονιμότητας. Η ανάλυση του δείγματος ούρων μετά την εκσπερμάτιση, θα αποκαλύψει την παρουσία του σπέρματος.
Η ανεπαρκής ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος και η επακόλουθη βλάβη των νεύρων μπορεί να προκαλέσει παλίνδρομη εκσπερμάτωση. Άλλες αιτίες παλίνδρομης εκσπερμάτισης περιλαμβάνουν τη χειρουργική επέμβαση στον προστάτη και κάποια φάρμακα. Παλίνδρομη εκσπερμάτιση που προκαλείται από το διαβήτη ή μια χειρουργική επέμβαση μπορεί να διορθωθεί με ένα φάρμακο που ενισχύει το μυϊκό τόνο του σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης. Ένας ουρολόγος με εμπειρία σε θεραπείες υπογονιμότητας μπορεί να βοηθήσει για την βελτίωση της γονιμότητας, όπως η συλλογή σπέρματος από τα ούρα και στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το σπέρμα αυτό, για την τεχνητή γονιμοποίηση.
Ποιά σεξουαλικά προβλήματα μπορεί να συμβούν σε γυναίκες με διαβήτη;
Πολλές γυναίκες με διαβήτη αντιμετωπίζουν σεξουαλικά προβλήματα. Αν και η έρευνα σχετικά με τα σεξουαλικά προβλήματα στις γυναίκες με διαβήτη είναι περιορισμένη, μια μελέτη διαπίστωσε το 27% των γυναικών με διαβήτη τύπου 1 πάσχει από σεξουαλική δυσλειτουργία. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε το 18% των γυναικών με διαβήτη τύπου 1 και 42% των γυναικών με διαβήτη τύπου 2 έχει προβλήματα σεξουαλικής δυσλειτουργίας.
Τα σεξουαλικά προβλήματα μπορεί να περιλαμβάνουν
Μειωμένη λίπανση του κόλπου, με αποτέλεσμα την κολπική ξηρότητα
Δυσάρεστη ή επώδυνη σεξουαλική επαφή
Μειωμένη ή καθόλου επιθυμία για σεξουαλική δραστηριότητα
Μείωση ή απουσία σεξουαλικής ανταπόκρισης
Μείωση ή καθόλου αίσθηση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων
Και τη συνεχή ή περιστασιακή αδυναμία να φτάσουν σε οργασμό
Αιτίες των σεξουαλικών προβλημάτων στις γυναίκες με διαβήτη περιλαμβάνουν νευρικές βλάβες, μειωμένη ροή αίματος στα έξω γεννητικά όργανα και τον κόλπο, και ορμονικές αλλαγές. Άλλες πιθανές αιτίες σεξουαλικής συσλειτουργίας περιλαμβάνουν κάποια φάρμακα, η κατάχρηση αλκοόλ, το κάπνισμα, τα ψυχολογικά προβλήματα, όπως άγχος ή κατάθλιψη, οι γυναικολογικές λοιμώξεις, άλλες ασθένειες, καθώς και αιτίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση.
Οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν σεξουαλικά προβλήματα ή παρατηρούν μια αλλαγή στη σεξουαλική υγεία τους θα πρέπει να συζητήσουν το πρόβλημα με τον ιατρό, ο οποίος θα ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό τους, γυναικολογικές λοιμώξεις, ο τύπος και η συχνότητα των σεξουαλικών προβλημάτων, τα φάρμακα, το κάπνισμα και το αλκοόλ που προσλαμβάνουν, και άλλα προβλήματα υγείας. Η φυσική εξέταση και οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί επίσης να συμβάλουν στην διάγνωση των αιτίων των σεξουαλικών προβλημάτων. Ο ιατρός, επίσης, θα μιλήσει με τον ασθενή για τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα και τις θεραπευτικές επιλογές που υπάρχουν.
Πηγή :iator.gr
