Ζήσης Ψάλλας
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο George Washington απέκτησαν μια σημαντική εικόνα για το πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται ένα αντικείμενο στο οπτικό σύστημα και πού στον εγκέφαλο λαμβάνει χώρα αυτή η επεξεργασία.
«Δεδομένου ότι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα αντικείμενα καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε μαζί τους, είναι σημαντικό να τα επεξεργαζόμαστε οπτικά γρήγορα και με υψηλή λεπτομέρεια», δήλωσε η Sarah Shomstein, καθηγήτρια γνωσιακής νευροεπιστήμης. «Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο τα μάτια μας αντιλαμβάνονται και επεξεργάζονται ένα αντικείμενο μπορεί να είναι διαφορετικός ανάλογα με το τι γνωρίζουμε για αυτό το αντικείμενο. Η μελέτη μας δείχνει, για πρώτη φορά, ότι αν αναγνωρίσουμε ένα αντικείμενο ως εργαλείο, το αντιλαμβανόμαστε πιο γρήγορα αλλά με λιγότερη λεπτομέρεια. Αν αναγνωρίσουμε ένα αντικείμενο ως μη εργαλείο, το αντιλαμβανόμαστε πιο αργά αλλά με μεγαλύτερη λεπτομέρεια».
Για να καθορίσουν πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται ένα αντικείμενο οπτικά, οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες πολλές εικόνες αντικειμένων που μπορούν εύκολα να χειριστούν με το χέρι, όπως μια κούπα καφέ, ένα φτυάρι χιονιού ή ένα κατσαβίδι, και πολλές εικόνες αντικειμένων που χειρίζονται σπάνια με το χέρι, όπως ένα φυτό σε γλάστρα, μια κορνίζα ή ένας πυροσβεστικός κρουνός.
Για το ήμισυ του πειράματος, ένα μικρό κενό μπορούσε να κοπεί από το κάτω μέρος κάθε αντικειμένου. Για το άλλο μισό του πειράματος, τα αντικείμενα μπορούσαν να τρεμοπαίζουν στην οθόνη. Η ερευνητική ομάδα ζήτησε από τους συμμετέχοντες να αναφέρουν την παρουσία κενού ή το τρεμούλιασμα, το οποίο βοήθησε τους ερευνητές να καταλάβουν την ταχύτητα και τη λεπτομέρεια της επεξεργασίας αντικειμένων, καθώς και ποιες περιοχές του εγκεφάλου χρησιμοποιήθηκαν για την επεξεργασία του αντικειμένου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αντικείμενα που συνήθως χειρίζονται τα χέρια μας γίνονται αντιληπτά πιο γρήγορα από τα μη χειριζόμενα αντικείμενα, γεγονός που καθιστά ευκολότερο να δείτε ένα τρεμόπαιγμα. Εναλλακτικά, τα αντικείμενα που συνήθως δεν χειριζόμαστε γίνονται αντιληπτά με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από τα αντικείμενα που μπορούν να χειριστούν, καθιστώντας ευκολότερο να δούμε τα μικρά κενά.
Η μελέτη θα μπορούσε ενδεχομένως να εξηγήσει τις ατομικές διαφορές στην αντίληψη των αντικειμένων και υπογραμμίζει ότι αυτό που γνωρίζουμε και το ποια είναι η προσωπική μας εμπειρία με οποιοδήποτε συγκεκριμένο αντικείμενο έχει άμεσες συνέπειες στην αντίληψη. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychological Science.
