Μια νέα ευρωπαϊκή έρευνα έρχεται να συνδέσει τα χρήματα που δαπανά μια κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υγεία με τα περιστατικά θανάτων καρκινοπαθών.
Η μελέτη, με επικεφαλής τον δρ. Φελίπε Άντες του Τμήματος Ιατρικής Ογκολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, η οποία παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Καρκίνου (ECC2013) στο Άμστερνταμ και, ταυτόχρονα, δημοσιεύτηκε στο ογκολογικό περιοδικό «Annals of Oncology», δείχνει ότι αφενός μία χώρα με αυξημένο πλούτο εμφανίζει αυξημένα περιστατικά καρκίνου και αφετέρου ότι οι αυξημένες κρατικές δαπάνες για την υγεία συνδέονται με μειωμένη θνησιμότητα από τον καρκίνο, κάτι που ισχύει ιδίως στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού.
Η μελέτη δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα σημαντικές διαφορές μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, κυρίως μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών και των ανατολικοευρωπαϊκών, όσον αφορά τη σχέση δαπανών υγείας και θανάτων από καρκίνο. Η φτωχότερη Ανατολική Ευρώπη έχει λιγότερα περιστατικά καρκίνου, αλλά αναλογικά μεγαλύτερη θνησιμότητα λόγω λιγότερων δημοσίων δαπανών υγείας, ενώ στη Δυτική Ευρώπη συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή υπάρχουν περισσότερα περιστατικά καρκίνου, αλλά μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής των ασθενών χάρη στην αυξημένες ανά κεφαλή δημόσιες δαπάνες υγείας, μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Έτσι, μετά από μια διάγνωση για καρκίνο, περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν στην Ανατολική από ό,τι στη Δυτική Ευρώπη. Στις χώρες (Ρουμανία, Πολωνία, Ουγγαρία κ.α.) όπου η ετήσια ανά κεφαλή δαπάνη υγείας είναι κάτω από 2.000 δολάρια, πεθαίνουν περίπου το 60% των ασθενών μετά από μία διάγνωση καρκίνου. Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης (Βρετανία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.α.) όπου η ανά κεφαλή δαπάνη υγείας κινείται μεταξύ των 2.500 – 3.500 δολαρίων, το ποσοστό θανάτων κυμαίνεται από 40% έως 50%, ενώ στις χώρες εκείνες (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο κ.α.) όπου η δαπάνη είναι αυξημένη περίπου στα 4.000 δολάρια, οι θάνατοι μετά τη διάγνωση για καρκίνο είναι κάτω από το 40% των περιστατικών.
Αναφορικά με τα αυξημένα περιστατικά καρκίνου στο δυτικό τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου, μια πιθανή εξήγηση, κατά τη μελέτη, είναι ότι εν μέρει αυτό οφείλεται στο ότι οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες έχουν υιοθετήσει πιο εξελιγμένα συστήματα διάγνωσης και έτσι εντοπίζουν περισσότερες περιπτώσεις ασθενών από ό,τι οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Καρκίνου (ECCO) καθηγητής Κορνέλις βαν ντε Βέλντε δήλωσε πως «η εν λόγω ενδιαφέρουσα μελέτη επιβεβαιώνει ότι, όπως γενικότερα το προσδόκιμο ζωής είναι υψηλότερο στις χώρες που δαπανούν αναλογικά περισσότερα χρήματα για την υγεία, έτσι και η επιβίωση των καρκινοπαθών είναι μεγαλύτερη σε αυτές τις χώρες. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η σχέση είναι ακόμα πιο έντονη στις ασθενείς με καρκίνο του μαστού σε σχέση με τις άλλες μορφές καρκίνου». «Παράγοντες όπως το ποσοστό του ΑΕΠ που δαπανάται για την υγεία, το επίπεδο της απασχόλησης και ο αριθμός των νοσοκομειακών κλινών σχετίζονται με μία ευνοϊκότερη πρόγνωση για τους ασθενείς με καρκίνο», πρόσθεσε.
