Ζήσης Ψάλλας
Τα αποτελέσματα μιας μελέτης έδειξαν ότι η εντατική άσκηση μπορεί να αντιστρέψει πλήρως ή εν μέρει τις δυσλειτουργίες της καρδιακής ανεπάρκειας.
Στους υγιείς αρουραίους, η καρδιά αντλεί το 75% του αίματος με κάθε συστολή. Σε αρουραίους με καρδιακή ανεπάρκεια, αυτό το μέτρο της ικανότητας άντλησης, που ονομάζεται κλάσμα εξώθησης, μειώθηκε στο 20%, παρατήρησε η μελέτη.
Το κλάσμα εξώθησης αυξήθηκε στο 35% μετά από έξι έως οκτώ εβδομάδες με σχεδόν καθημερινές προπονήσεις σε διάδρομο. Οι αρουραίοι έκαναν διαστήματα τεσσάρων λεπτών περίπου στο 90% της μέγιστης ικανότητάς τους, αρκετά παρόμοια με τη μέθοδο 4 × 4 που υποστηρίχθηκε από αρκετές ερευνητικές ομάδες –τέσσερα λεπτά άσκηση και τέσσερα λεπτά διάλειμμα.
Η έντονη άσκηση με διαλείμματα βελτιώνει έναν αριθμό μηχανισμών που επιτρέπουν την άντληση ασβεστίου από τα κύτταρα και την αποθήκευσή του πιο αποτελεσματικά μέσα στα κύτταρα. Επίσης, η διαρροή από τις αποθήκες ασβεστίου μέσα στα κύτταρα σταμάτησε, είπαν οι ερευνητές.
Το αποτέλεσμα ήταν σαφές όταν οι ερευνητές προσπάθησαν να προκαλέσουν κοιλιακή μαρμαρυγή σε αρουραίους με καρδιακή ανεπάρκεια. Το κατάφεραν μόνο σε ένα από τα εννέα ζώα που είχαν ολοκληρώσει την διαλειμματική προπόνηση. Συγκριτικά, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να προκαλέσουν μαρμαρυγή στους αρουραίους με καρδιακή ανεπάρκεια που δεν είχαν ασκηθεί.
Η ερευνητική ομάδα έδειξε ότι η άσκηση βελτιώνει τη διαχείριση το ασβεστίου στα νοσούντα καρδιακά μυϊκά κύτταρα με διάφορους τρόπους. Η εκγύμναση κάνει επίσης το ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς πιο λειτουργικό. Επιπλέον, έδειξε ότι η άσκηση αντισταθμίζει τις διαδικασίες που προκαλούν την καρδιά να γίνει μεγάλη και άκαμπτη. Συνολικά, αυτές οι βελτιώσεις καθιστούν κάθε καρδιακό παλμό πιο ισχυρό και μειώνουν τη σοβαρότητα της καρδιακής ανεπάρκειας. Μειώθηκε επίσης ο κίνδυνος επικίνδυνης κοιλιακής μαρμαρυγής.
Οι ερευνητές προσπάθησαν να καταλάβουν γιατί η άσκηση διασφαλίζει ότι τα καρδιακά μυϊκά κύτταρα είναι σε θέση να φροντίζουν το ασβέστιο με το σωστό τρόπο. Έτσι, διερεύνησαν εάν η άσκηση είχε αλλάξει τη γενετική δραστηριότητα μέσα στα κύτταρα αρουραίων. Χιλιάδες διαφορετικοί τύποι μικρομορίων που ονομάζονται micro-RNA ελέγχουν πιθανώς το μεγαλύτερο μέρος αυτής της δραστηριότητας μέσω άμεσης αλληλεπίδρασης με γονίδια. Αποδείχθηκε ότι 55 από τις παραλλαγές micro-RNA που εξετάστηκαν άλλαξαν στους αρουραίους με καρδιακή ανεπάρκεια σε σύγκριση με τους υγιείς αρουραίους.
