Και όμως, υπάρχουν άνθρωποι που στο άκουσμα του τηλεφώνου, πανικοβάλλονται. Και μάλιστα σε μια εποχή που σπάνια αποχωριζόμαστε το κινητό μας…
Η τηλεφωνοφοβία είναι εν μέρει αναγνωρισμένη ως μια διαταραχή κοινωνικού άγχους. Όσοι πάσχουν από αυτή νιώθουν ενδεχομένως περισσότερο άνετα σε μια αίθουσα με αγνώστους ή όταν πρέπει να στείλουν δεκάδες SMS. Όταν όμως είναι να πλησιάσουν το ακουστικό στο αυτί τους, γίνονται κομμάτια.
«Δεν αφορά στο τηλέφωνο, τη συσκευή, αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την αλληλεπίδραση», σημειώνει η Jill Isenstadt πρόεδρος της Joyable, ένα πρόγραμμα on line θεραπείας σε ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα. Η σύγχρονη τεχνολογία, που επιτρέπει την επικοινωνία χωρίς την απευθείας συνομιλία, κουκουλώνει το πρόβλημα της εν λόγω φοβίας. Ως αποτέλεσμα, το κάνει πιο δύσκολο στο να εντοπιστεί ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχουν συγκεντρωμένα στοιχεία για την εν λόγω διαταραχή.
Σύμφωνα με την Isenstadt , υπάρχουν πελάτες «που απευθύνονται σε εμάς και οι οποίοι μένουν πίσω στη καριέρα τους γιατί νιώθουν έντονο στρες όταν θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους».
Όπως γραφεί το BBC, η φοβία αυτή υπάρχει «ανάμεσά» μας πολύ πριν βγουν οι διαφημίσεις των smartphones. Ο άγγλος ποιητής και συγγραφέας Robert Graves, γράφει στην αυτοβιογραφία του το 1929 για το πώς ανέπτυξε μια βαθιά φοβία για το τηλέφωνο έπειτα από τον τραυματισμό του κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι πελάτες της Isenstadt έχουν αναπτύξει τη συγκεκριμένη φοβία για ένα σωρό λόγους. «Για πολλούς, το τηλέφωνο είναι ένα επιπλέον “μέρος” όπου ίσως πουν τα λάθος πράγματα». Μια από τις ασθενείς της είναι και μια 27χρονη εργαζόμενη στις πωλήσεις, η οποία τρέμει στην ιδέα ότι θα μπερδέψει τα λόγια της ή θα κάνει πολύ ώρα να απαντήσει γεγονός που θα τη ρίξει στα μάτια των πελατών της και των συναδέλφων της. Σε άλλη περίπτωση, μια 52χρονη που εργάζεται ως οικονομικός σύμβουλος, ανησυχεί ότι κατά τη διάρκεια των τηλεφωνικών συνδιαλλαγών θα φανεί ως άτομο με χαμηλή οξυδέρκεια. Έτσι, βρήκε τη λύση να επικοινωνεί με τους πελάτες της μέσω e mail ώστε να μπορεί να τσεκάρει ξανά και ξανά τις απαντήσεις της.
Και ο εκπαιδευτής πωλήσεων, Jeff Shore, σημειώνει πως αρκετοί που εργάζονται στις πωλήσεις νιώθουν κρύο ιδρώτα όταν πρέπει να ακολουθήσουν τις προσταγές του τελεμάρκετινγκ. «Οι άνθρωποι στις πωλήσεις, λένε ότι δε θέλουν να ενοχλούν τον κόσμο. Δεν θέλουν να είναι από εκείνα τα άτομα που ενοχλούν, π.χ., μια οικογένεια την ώρα του δείπνου».
Οι περισσότεροι θεραπευτές προσεγγίζουν τη φοβία μέσω της γνωστικής συμπεριφοράς ώστε να βοηθήσουν τους ασθενείς να την ξεπεράσουν. Η Isenstadt ζητά από τους πελάτες της να αναγνωρίσουν τις σκέψεις που κάνουν όταν μιλούν στο τηλέφωνο και τους οδηγεί σε θεραπευτικές οδούς μέσα από μια σειρά από σενάρια.
«Τους βοηθάμε να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι και κάτι επικίνδυνο» λέει και σύμφωνα με το δημοσίευμα, σειρά έχουν ανώδυνα τηλεφωνήματα όπως σε μια πιτσαρία για παραγγελία. «Από τη στιγμή που ανακαλύψεις ότι οι χειρότεροί σου φόβοι δεν ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα ή δεν επαληθεύονται, τότε αλλάζει και η οπτική με την οποία “βλέπεις” μια τηλεφωνική συνδιαλλαγή».
Η φοβία των τηλεφώνων επηρεάζει εργαζόμενους -εκτός από εκείνους στις πωλήσεις- που ακολουθούν καριέρα στη δημοσιογραφία, για παράδειγμα ή στη δικηγορία, στις δημόσιες σχέσεις και γενικά όσους η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους αποτελεί βασικό στοιχείο της δουλειάς τους.
