Σημαντικές αντιμικροβιακές ιδιότητες παρουσιάζουν οι παραγόμενες πολυφαινόλες (χρήσιμα για την υγεία φυσικά αντιοξειδωτικά που προέρχονται από τον καρπό της ελιάς), με αποτέλεσμα να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε τρόφιμα ως ακίνδυνα και μάλλον χρήσιμα για την ανθρώπινη υγεία αντιμικροβιακά πρόσθετα.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, την παράμετρο αυτή των παραγόμενων πολυφαινόλων, με την ήδη γνωστή αντιοξειδωτική δράση, αναδεικνύουν μελέτες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος του Εργαστηρίου Μηχανικής Τροφίμων και Βιοσυστημάτων (www. fabe.gr) τού Τμήματος Μηχανικής Βιοσυστημάτων στο ΤΕΙ Θεσσαλίας.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα με εντυπωσιακά μέχρι στιγμής αποτελέσματα, επιστημονικά υπεύθυνος του οποίου είναι ο επίκουρος καθηγητής Μηχανικής Τροφίμων Κωνσταντίνος Πετρωτός.
Όπως εξηγεί ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, το ερευνητικό έργο εκτελείται εδώ και περίπου έναν χρόνο στο πλαίσιο του προγράμματος “ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ ΙΙΙ” με σκοπό την ολική αξιοποίηση των φυτικών νερών των ελαιοτριβείων και την παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Ο σκοπός του εν λόγω ερευνητικού προγράμματος είναι να προταθεί μέθοδος, με την οποία τα φυτικά νερά που συμπαράγονται με το ελαιόλαδο να μην απορρίπτονται στο περιβάλλον και μετατρέπονται στον γνωστό κατσίγαρο που είναι από τα πλέον ρυπογόνα απόβλητα βιομηχανιών τροφίμων αλλά να αξιοποιούνται πλήρως ακολουθώντας την προτεινόμενη καλή πρακτική από την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι γνωστή με τον όρο total discharge.
To πρόγραμμα αυτό, που πρόκειται να διαρκέσει τρία χρόνια και έχει συμπληρώσει ήδη ένα έτος από την έναρξή του έχει παράγει ήδη σημαντικότατα ερευνητικά αποτελέσματα αφού, όπως εξηγεί ο κ. Πετρωτός, έχει ήδη επιτευχθεί η παραγωγή σκόνης πολυφαινόλης με μία καινοτόμο μέθοδο κρυογενικής ξήρανσης και χωρίς να χρησιμοποιηθεί κανένας επικίνδυνος οργανικός διαλύτης σε όλη την αλυσίδα παραγωγής της.
Είναι χαρακτηριστικό, διευκρινίζει ο ίδιος, ότι η τεχνολογία που αναπτύχθηκε είναι η μοναδική στον κόσμο που δεν χρησιμοποιεί παρά υπερκαθαρό νερό και όχι δηλητηριώδεις διαλύτες, όπως π.χ. μεθανόλη κ.λπ. και επιπλέον παράγει ένα προϊόν το οποίο είναι τουλάχιστον τρεις φορές πιο δραστικό από τα καλύτερα της αγοράς εξασφαλίζοντας συγκριτικό πλεονέκτημα για την ελληνικής επινόησης τεχνολογία σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Παράλληλα, ολοκληρώθηκε σειρά δοκιμών για χρήση υγρού διαλύματος πολυφαινόλης εναντίον φυτοπαθογόνων οργανισμών με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε σημαντικό αριθμό αυτών και προετοιμάζεται δημοσίευση των αποτελεσμάτων σε έγκριτα περιοδικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια σηματοδοτώντας τη χρήση του υγρού διαλύματος της πολυφαινόλης σε γεωπονικές εφαρμογές φυτοπροστασίας ως ακίνδυνο για την υγεία του καταναλωτή βιολογικό φυτοφάρμακο.
Στη συγκεκριμένη εφαρμογή, επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πετρωτός, έγινε δοκιμή σε συνολικά 23 μικροοργανισμούς που σχετίζονται με ασθένειες των φυτών μεγάλης καλλιέργειας και όχι μόνο.
Στο πλαίσιο της έρευνας έχει δοκιμαστεί επίσης η διάθεση του υγρού υπολείμματος της διεργασίας παραγωγής των πολυφαινολών για λίπανση φυτειών καλαμποκιού και οι δοκιμές συνεχίζονται χωρίς να έχει παρουσιαστεί πρόβλημα φυτοτοξικότητας ή φραγής των σταλακτών κατά τη στάγδην άρδευση δίνοντας έτσι μια επιπλέον διέξοδο στην χρήση των υπολειμμάτων αυτών για γεωργικές εφαρμογές.
Επιπρόσθετα, έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία εκτεταμένες δοκιμές χρήσης του υλικού αυτού για παραγωγή ενσιρωμάτων ζωοτροφής με ανάμιξη με καλαμπόκι και άλλους καρπούς.
Συγκεκριμένα, παρήχθησαν σιτηρέσια και δοκιμάστηκαν στην διατροφή ζώων, όπως κοτόπουλα και χοίροι και αποδείχθηκε ότι οι παραγόμενες με τον τρόπο αυτό ζωοτροφές λόγω των περιεχομένων αντιοξειδωτικών παρείχαν σημαντική αντιοξειδωτική προστασία στα ζώα αυξάνοντας τους αντιοξειδωτικούς δείκτες στο αίμα αλλά και στους σωματικούς σιτούς και παρέχοντας προστασία ενάντια στο οξειδωτικό στρες.
Ένα σημαντικό επίσης γεγονός που αποδείχθηκε με την έρευνα, σημειώνει ακόμη ο κ. Πετρωτός, είναι ότι οι παραγόμενες τροφές εκτός της αντιοξειδωτικής προστασίας είχαν εξαιρετική αποδοχή από τα ζώα- τόσο από τα κοτόπουλα όσο και από τα χοιρινά.
Οι συγκεκριμένες δοκιμές, που πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με την ερευνητική ομάδα του καθ. Δημήτριου Κουρέτα του Τμήματος Βιοχημείας Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, πρόκειται να συνεχιστούν τόσο σε αιγοπρόβατα όσο και σε βοοειδή ανοίγοντας νέους δρόμους για την ολική αξιοποίηση του υπολείμματος της παραγωγής πολυφαινολών κατά 100% με αειφορικό τρόπο και προάγοντας την γεύση του παραγόμενου κρέατος, όπως απέδειξε γευστική δοκιμή.
Επίσης, το πρόγραμμα, σύμφωνα με τον κ. Πετρωτό, πρόκειται στο υπόλοιπο των δύο ετών που έπονται να εξετάσει και άλλες σημαντικές εφαρμογές ζύμωσης του υπολείμματος της παραγωγής των πολυφαινολών για παραγωγή πολυζαχαρίτου τζελάνης υψηλής προστιθέμενης αξίας αλλά και μονοκυταρρικής πρωτείνης, διαδικασίες που πρόκειται να αριστοποιηθούν ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν σε βιομηχανική κλίμακα παρέχοντας εναλλακτική αξιοποίηση του υπολείμματος σε κατεύθυνση υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Σύντομα δε, αρχίζει το πακέτο εργασίας του προγράμματος που αφορά τη δοκιμή των ήδη παραγόμενων νανοσκονών πολυφαινολών σε βιοιατρικές εφαρμογές- π.χ. κατά του καρκίνου, για αποφυγή της οξείδωσης της LDL χολησατερόλης και κατά του ζαχαρώδους διαβήτη τύπου Β -που θα αποτελέσει και το τελευταίο κομμάτι του ερευνητικού προγράμματος.
