Η προστασία που προτείνουν οι εξειδικευμένοι γιατροί του κέντρου είναι διττή: αντισυλληπτικό χάπι και χρήση προφυλακτικού. Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της χορήγησης αντισυλληπτικού χαπιού. «Τα οφέλη που απορρέουν από τη λήψη του είναι πολλαπλά: εξομαλύνει τις διαταραχές του κύκλου, ενώ φαίνεται ότι προστατεύει μακροπρόθεσμα από τον καρκίνο του τραχήλου και του ενδομητρίου», εξηγεί. Αμφίβολο, όμως, παραμένει το πώς συνδέεται το χάπι με τον καρκίνο του μαστού. Σύμφωνα με τον καθηγητή, το χάπι δεν ευθύνεται για την εμφάνιση κακοήθειας στο στήθος, απλώς ενδυναμώνει ό,τι είναι γενετικά προδιαγεγραμμένο.
«Συχνά δημιουργείται σύγχυση στις νεαρές κοπέλες μεταξύ του αντισυλληπτικού χαπιού και εκείνου της επόμενης ημέρας», σχολιάζει ο δρ Δεληγεώρογλου. Παρότι τα δύο σκευάσματα απέχουν παρασάγγας, πολλές γυναίκες καταλήγουν να λαμβάνουν το χάπι της επόμενης ημέρας (που δρα τρόπον τινά κατασταλτικά και εκ των υστέρων) σε μεγάλη συχνότητα. «Μια τέτοια τακτική μπορεί να μην επιφέρει προβλήματα στη γονιμότητα της γυναίκας, διαταράσσει όμως σοβαρά τον κύκλο της και επιβαρύνει την ποιότητα της καθημερινής της ζωής», προειδοποιεί ο δρ Δεληγεώρογλου.
Μολονότι ο ακριβής αριθμός των αμβλώσεων μεταξύ ανήλικων κοριτσιών είναι άγνωστος, ο καθηγητής κρίνει ότι συνολικά ο αριθμός τους, που εθεωρείτο ιδιαίτερα υψηλός τα περασμένα χρόνια, έχει περιοριστεί. «Παλιά γινόταν λόγος για 150.000 τον χρόνο, αριθμός από τον οποίο έχουμε πλέον απομακρυνθεί».
Ο ιός HPV
Εχθρός, ωστόσο, της εφηβικής σεξουαλικότητας δεν είναι μόνο μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, αλλά και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Σε έρευνα που έγινε στο Ιατρείο Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, από τον Ιανουάριο του 2008 έως τον Ιούλιο του 2011 εξετάστηκαν 149 κορίτσια σεξουαλικώς ενεργά, εκ των οποίων το 42%, δηλαδή τα 62 ήταν θετικά σε κάποιο στέλεχος του HPV. Είναι αξιοσημείωτο ότι 30 ανήλικες διαγνώστηκαν με πολλαπλά στελέχη και 54 είχαν τουλάχιστον έναν τύπο υψηλού κινδύνου.
«Τα κορίτσια που προσέρχονται στο Αλεξάνδρα εξετάζονται με τη συγκατάθεση του γονέα τους και σε γενικές γραμμές είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένα και προφυλαγμένα από τον μέσο όρο», σχολιάζει η δρ Λίνα Μιχαλά, επιστημονικός συνεργάτης του νοσοκομείου, που συμμετείχε στην έρευνα. «Εν ολίγοις, το ποσοστό λοίμωξης 42% της μελέτης ίσως είναι υποεκτίμηση της πραγματικής συχνότητας εμφάνισης του ιού», καταλήγει η ίδια.
