Όσο νωρίτερα εκδηλώνεται η ουρική αρθρίτιδα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης σοβαρού θρόμβου, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι πάσχοντες από ουρική αρθρίτιδα οποιασδήποτε ηλικίας έχουν 25% μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης τα πρώτα 10 χρόνια μετά τη διάγνωση, διαπίστωσε βρετανική μελέτη.
Αλλά «ο κίνδυνος ήταν 79% υψηλότερος σε πάσχοντες από ουρική αρθρίτιδα, συγκριτικά με τους μη πάσχοντες, στην ηλικιακή ομάδα κάτω των 50 ετών», εξήγησε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Alyshah Abdul Sultan.
Η ουρική αρθρίτιδα είναι η πιο κοινή μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας, επηρεάζοντας πάνω από το 4% των ενηλίκων στις Η.Π.Α.
Αναπτύσσεται σε άτομα που έχουν ανεβασμένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις ουρικού οξέος προκαλούν τον σχηματισμό επώδυνων κρυστάλλων στις αρθρώσεις.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές σύγκριναν σχεδόν 62.000 πάσχοντες από ουρική αρθρίτιδα με αντίστοιχο αριθμό μη πασχόντων.
Διαπίστωσαν ότι ο αυξημένος κίνδυνος σχηματισμού θρόμβου αίματος περιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό στους πάσχοντες από ουρική αρθρίτιδα που ήταν κάτω από 50 ετών.
«Δεν παρατηρήσαμε πολύ υψηλότερο κίνδυνο στον ηλικιωμένο πληθυσμό», πρόσθεσε ο Sultan, συνεργάτης του ερευνητικού κέντρου αρθρίτιδας του Πανεπιστημίου Keele στο Staffordshire της Αγγλίας.
Σημείωσε ωστόσο, ότι επειδή ο κίνδυνος θρόμβωσης αυξάνεται με την ηλικία, ανεξάρτητα από την ουρική αρθρίτιδα, «μπορεί να αποκρύψει την επίδραση της ουρικής αρθρίτιδας στον γηραιότερο πληθυσμό».
Ο κίνδυνος σχηματισμού θρόμβου αυξήθηκε, είπε ο Sultan, ανεξάρτητα από το αν οι νεότεροι πάσχοντες είχαν θέσει την ουρική αρθρίτιδα υπό έλεγχο μέσω φαρμάκων για τη μείωση του ουρικού οξέος.
Παρόλα αυτά, ο Sultan και άλλοι εμπειρογνώμονες, τόνισαν ότι ο τελικός κίνδυνος για την ανάπτυξη θρόμβου αίματος παραμένει χαμηλός για κάποιον με ουρική αρθρίτιδα. Αυτό υποδηλώνει ότι η προληπτική θεραπεία για τη μείωση του κινδύνου θρόμβωσης μπορεί να μην είναι απαραίτητη.
Είναι γνωστό ότι η χρόνια φλεγμονή αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης μέσω διάφορων μηχανισμών. Έρευνες έχουν δείξει ότι ρευματικές παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος, αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για θρόμβωση.
Ο λόγος που η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κίνδυνο θρόμβου, είναι σύμφωνα με τον Sultan οι φλεγμονώδεις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον οργανισμό. Κατ’ άλλους ερευνητές, παίζουν επίσης ρόλο παράγοντες όπως το ιστορικό καπνίσματος, η παχυσαρκία και η χρήση οιστρογόνων.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Canadian Medical Association Journal.
