Αυτή ήταν η κατάληξη του σεμιναρίου που παρακολούθησαν οι γυμναστές του Δήμου Θεσσαλονίκης από καθηγητές Φυσικής Αγωγής και ναυαγοσώστες της Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας Β. Ελλάδας που φιλοξενήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στο Δημαρχιακό Μέγαρο.
Το σεμινάριο ήταν σημαντικό, καθώς οι 60 περίπου γυμναστές του Δήμου που βρίσκονται καθημερινά στα γυμναστήρια και κολυμβητήρια της πόλης έχουν την ευθύνη 3.000 αθλουμένων και συχνά πυκνά αντιμετωπίζουν τέτοιες περιπτώσεις. Η εκπαίδευση έγινε πάνω σε ειδικές κούκλες, έτσι ώστε να αποκτηθούν οι απαραίτητες δεξιότητες. η γρήγορη αντιμετώπιση είναι άκρως σημαντική, ενώ αν υπάρξει καθυστέρηση τότε το αποτέλεσμα μπορεί να αποβεί μοιραίο.
«Ο γυμναστής ή ο επικεφαλής του τμήματος σε μια τέτοια κατάσταση πρέπει πρώτα να παραμείνει ψύχραιμος. Βλέπει πρώτα τα συμπτώματα και μετά ενεργεί. Όταν πνίγεται ένας άνθρωπος τον πιάνει πανικός, ο ίδιος πιάνει τον λαιμό του, δεν μπορεί να μιλήσει, ακούγεται ένας συριστικός ήχος, κοκκινίζει και πολλές φορές το πρόσωπό του γίνεται μπλε. Η συμβολή του γυμναστή σε αυτή την περίπτωση είναι καθοριστική, αφού το πρώτο πράγμα που πρέπει να του πει είναι να προσπαθήσει να βήξει. Όλοι προσπαθούν να αναπνεύσουν ή να κάνουν το θύμα να αναπνεύσει, αλλά κανείς δεν σκέφτεται αυτό το απλό πράγμα. Τον Βήχα. Στις περισσότερες φορές αν βήξει δυνατά το ξένο σώμα βγαίνει εύκολα», ανέφερε ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής και ναυαγοσώστης, Αργύρης Καούνης για να συνεχίσει ο συνεργάτης του, επίσης καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Ευάγγελος Τσαμπάζης. “Αν και με τον βήχα δεν υπάρξει αποτέλεσμα, τότε βάζουμε το θύμα να σκύψει μπροστά και εμείς με το χέρι μας τον χτυπάμε δυνατά ανάμεσα στην πλάτη πέντε φορές. Ακολούθως ο επικεφαλής πηγαίνει από πίσω του και με ένα αγκάλιασμα στο στέρνο τον τραβάει πολύ δυνατά και έχοντας φορά 45 μοιρών προς τα πάνω. Και αυτό πέντε φορές. Συνεχίζουμε εναλλάξ τις δύο πρακτικές από πέντε φορές. Σε περίπτωση που το θύμα λιποθυμήσει, τότε καλούμε το ασθενοφόρο και του κάνουμε καρδιοαναπνευστική ανάνηψη και δεν ασχολούμαστε με το ξένο σώμα αν υπάρχει έστω και μικρή δίοδο αέρα. Σε αυτό το σημείο πρώτο μέλημά μας είναι να υπάρξει οξυγόνο στον εγκέφαλο».
Στο σεμινάριο αναλύθηκαν ανάλογοι μέθοδοι για όλες τις ηλικίας. Ακόμη και σε βρέφη. “Όταν το βρέφος δεν μπορεί να αναπνεύσει τότε το γυρνάμε ανάποδα, το κρατάμε στην μία μας παλάμη και με τα δάκτυλα του άλλου χεριού το χτυπάμε στην πλάτη μέχρι να βγει το ξένο σώμα. Αν δεν βγει τότε μπαίνουμε στην διαδικασία να κάνουμε και σε αυτό καρδιοαναπνευστική ανάνηψη μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν βάζουμε το χέρι ή το δάκτυλό μας στο στόμα του”, επισήμανε ο Αργύρης Καούνης.
Το σεμινάριο που ολοκληρώθηκε το απόγευμα σε συνδυασμό με την πρακτική άσκηση στόχευσε στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση των γυμναστών του Δήμου Θεσσαλονίκης ώστε να είναι γνώστες σε ανάλογα περιπτώσεις. “Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι αρκετοί αθλούμενοι θα μπορούσαν να σωθούν ή να έχουν λιγότερες επιπλοκές αν κάποιος από αυτούς που γνώριζαν ήταν κοντά τους”, ανέφερε η αντιδήμαρχος νεότητας, αθλητισμού και εθελοντών, Μαρία Πασχαλίδου.
