Ζήσης Ψάλλας
Η παροχή υπερβολικών επιπέδων οξυγόνου κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμών στα νεφρά, την καρδιά και τους πνεύμονες, διαπίστωσε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The BMJ.
Το οξυγόνο χορηγείται σε όλους σχεδόν τους ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση με γενική αναισθησία για να βοηθήσει στην πρόληψη της υποξίας (επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά την ελεύθερη χρήση οξυγόνου για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης.
Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, ο κορεσμός οξυγόνου της αιμοσφαιρίνης του αρτηριακού αίματος μετράται συνεχώς, επιτρέποντας στους γιατρούς να προσαρμόσουν τη δόση του οξυγόνου σε ένα επίπεδο-στόχο. Αυτός ο κορεσμός είναι κανονικά στο 94-95%.
Μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών εξέτασε εάν η υπερφυσιολογική χορήγηση οξυγόνου κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης σχετίζεται με χαμηλότερο ή υψηλότερο μετεγχειρητικό τραυματισμό των νεφρών, της καρδιάς και των πνευμόνων. Τα ευρήματά τους βασίζονται σε δεδομένα για πάνω από 350.000 ασθενείς (μέση ηλικία 59, 52% γυναίκες, 70% λευκοί) που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση με γενική αναισθησία και ενδοτραχειακή διασωλήνωση (αναπνευστικός σωλήνας τοποθετημένος στην τραχεία) σε 42 ιατρικά κέντρα στις ΗΠΑ.
Τα ιατρικά αρχεία χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση περιπτώσεων οξείας νεφρικής, μυοκαρδιακής και πνευμονικής βλάβης καθώς και της θνησιμότητας εντός 30 ημερών, την διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο και το εγκεφαλικό επεισόδιο. Η μέση διάρκεια της επέμβασης ήταν 205 λεπτά. Οξεία νεφρική βλάβη διαγνώστηκε στο 6,5% των ασθενών, βλάβη του μυοκαρδίου στο 2,8% και πνευμονική βλάβη στο 4,4%.
Μετά τον υπολογισμό των βασικών παραγόντων και άλλων δυνητικά σημαντικών μεταβλητών, η αυξημένη έκθεση σε οξυγόνο κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης συσχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμού οργάνων. Για παράδειγμα, οι ασθενείς στο ανώτερο άκρο (75ο εκατοστημόριο) των επιπέδων οξυγόνου είχαν 26% περισσότερες πιθανότητες οξείας νεφρικής βλάβης, 12% μεγαλύτερες πιθανότητες τραυματισμού του μυοκαρδίου και 14% μεγαλύτερες πιθανότητες τραυματισμού των πνευμόνων σε σύγκριση με ασθενείς στο κάτω άκρο (25ο εκατοστημόριο). Επίσης οι ασθενείς στο ανώτερο άκρο παροχής οξυγόνου είχαν 9% μεγαλύτερες πιθανότητες εγκεφαλικού επεισοδίου και 6% μεγαλύτερες πιθανότητες θνησιμότητας 30 ημερών.
