Ζήσης Ψάλλας
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia διαπιστώνει ότι η απογευματινή ή βραδινή σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη (και επομένως καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα).
Εκτός από τη σημασία της διάρκειας των καθιστικών περιόδων, έχει υποστηριχθεί ότι ο χρόνος της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να είναι ένας παράγοντας για τη μεταβολική υγεία. Ως εκ τούτου, η ερευνητική ομάδα στόχευσε να διερευνήσει τις συσχετίσεις του χρόνου της σωματικής δραστηριότητας και των διαλειμμάτων σε καθιστικό χρόνο με την περιεκτικότητα σε λίπος στο ήπαρ και την αντίσταση στην ινσουλίνη σε έναν μεσήλικα πληθυσμό.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από την Netherlands Epidemiology of Obesity. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη στρατολογήθηκαν μεταξύ 2008 και 2012 και προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν άνδρες και γυναίκες που ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Leiden με αποτέλεσμα έναν πληθυσμό μελέτης 6.671 ατόμων. Σε ένα επιπλέον τυχαίο υποδείγμα 955 συμμετεχόντων δόθηκε ένα επιταχυνσιόμετρο και συσκευή παρακολούθησης καρδιακών παλμών για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες και νύχτες για παρακολούθηση της κίνησης και της δραστηριότητας.
Τελικά η μελέτη βασίστηκε στην ανάλυση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από 775 συμμετέχοντες για τους οποίους ήταν διαθέσιμα πλήρη σύνολα δεδομένων -42% άνδρες και 58% γυναίκες, με μέση ηλικία 56 ετών και μέσο ΔΜΣ 26,2 kg/m2. Μετά την προσαρμογή για μεταβλητές όπως η ηλικία, το φύλο, η εθνικότητα και το συνολικό σωματικό λίπος, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η υψηλότερη συνολική φυσική δραστηριότητα συσχετίστηκε τόσο με μειωμένη περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος όσο και με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη.
Βρέθηκε επίσης συσχέτιση μεταξύ της αντίστασης στην ινσουλίνη και του χρόνου της φυσικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η δραστηριότητα το απόγευμα ή το βράδυ συνδέθηκε με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη, κατά 18% και 25% αντίστοιχα, σε σύγκριση με τη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στην αντίσταση στην ινσουλίνη μεταξύ της πρωινής δραστηριότητας και της δραστηριότητας που κατανεμήθηκε ομοιόμορφα κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι ο χρόνος της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας σχετίζεται με τις ευεργετικές επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας στην ευαισθησία στην ινσουλίνη.
