Μύθοι και αλήθειες γύρω από το Aids

Η μολυσματική ασθένεια AIDS εμφανίστηκε στη δεκαετία του ογδόντα … και αρχικά θεωρήθηκε ότι είναι η ασθένεια των ομοφυλόφιλων ανδρών και των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα αναγνωρίστηκε πως οι γυναίκες μπορεί να είναι φορείς του ιού HIV κι ας μην έχουν εκδηλώσει ακόμα την ασθένεια του AIDS. Μάλιστα έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης και λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης απ’ ό,τι οι άνδρες. Με αφορμή της Παγκόσμια Ημέρα κατά του Aids, ας δούμε με ποιους τρόπους μεταδίδεται ο ιός και με ποιους όχι.

Η μόλυνση από τον ιό του Aids μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους:

Σεξουαλική επαφή:
Κατά τη σεξουαλική επαφή δια μέσου των υγρών του σώματος όπως το σπέρμα, τις κολπικές εκκρίσεις και το αίμα αλλά όχι από το σάλιο. Το πρωκτικό, κολπικό ή στοματικό σεξ ανδρών που κάνουν σεξ με άνδρες ή γυναίκες, με πολλούς ή ανώνυμους ερωτικούς συντρόφους χωρίς τη λήψη προφυλακτικών μέτρων αυξάνουν, σημαντικά τις πιθανότητες μόλυνσης από τον ιό HIV. Πρέπει μάλιστα να επισημανθεί, ότι ενώ αρχικά η λοίμωξη ήταν ιδιαίτερα συχνή, κατά κύριο λόγο, ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους, η ετεροφυλοφιλική οδός αποτελεί πλέον σημαντικό τρόπο μετάδοσης, αφού τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης της επίπτωσης της λοίμωξης αφορούν σε γυναίκες.Η μετάδοση του ιού κατά την ετεροφυλοφιλική επαφή είναι ευκολότερη από τον άνδρα στη γυναίκα παρά αντιστρόφως.

Στη γυναίκα ο ιός δεν βρίσκεται στις ωοθήκες, αλλά σε όλη τη διαδρομή του υπόλοιπου γεννητικού συστήματος, σε αυξημένη μάλιστα συχνότητα στην εξωτερική επιφάνεια του τραχήλου της μήτρας και πολύ συχνότερα στο βλεννογόνο του κόλπου. Αντίστοιχα στον άνδρα, ο ιός δεν ανιχνεύεται στους όρχεις αλλά σε όλη τη λοιπή διαδρομή του σπέρματος.

Από το μολυσμένο αίμα:
Από το μολυσμένο αίμα που μπορεί να βρίσκεται σε βελόνες ή σύριγγες που χρησιμοποιούνται από κοινού από χρήστες ναρκωτικών ή αναβολικών φαρμάκων. Επίσης από τυχαίο τρύπημα από βελόνα που περιέχει μολυσμένο αίμα. Στους τοξικομανείς η μετάδοση του ιού οφείλεται στη μεταφορά μικρών ποσοτήτων αίματος κατά την κοινή χρήση βελονών και συριγγών, ενώ η πιθανότητα μετάδοσης του HIV με μεταγγίσεις αίματος έχει πλέον σχεδόν εκμηδενιστεί, γιατί το μεταγγιζόμενο αίμα ελέγχεται σχολαστικά και για HIV αντισώματα.

Από τη μητέρα στο έμβρυο:
Είναι δυνατό να συμβεί μέσω του πλακούντα ενδομητρίως, κατά τη διάρκεια του τοκετού από το αίμα και τα κολπικά υγρά ή μετά τον τοκετό κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το 15-30% των νεογνών, που γεννιούνται από HIV θετικές μητέρες, μολύνονται από τον ιό, ενώ πρέπει να επισημανθεί, ότι οι μητέρες φορείς HIV που μεταδίδουν στο κύημα ή στο νεογνό τους τον ιό, είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών ή είχαν ερωτικό σύντροφο φορέα.Η λοίμωξη είναι συχνότερη σε πρόωρα και ελλιποβαρή νεογνά και επίσης όταν αναφέρεται ιστορικό ενδομητρίου λοιμώξεως κατά την εγκυμοσύνη.

Με ποιους τρόπους δεν μεταδίδεται ο HIV

– Από τις κοινωνικές επαφές όπως είναι η χειραψία, το φιλί στο μάγουλο, το άγγιγμα ή το αγκάλιασμα.
– Από τη θάλασσα ή την πισίνα.
– Από τον ιδρώτα και το σάλιο.
– Από τις τουαλέτες.
– Από ρούχα, πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα, συσκευές τηλεφώνου.
– Από κουνούπια ή άλλα έντομα. 
Γενικά, απαιτείται πραγματικός «εμβολιασμός» μεγάλης ποσότητας ιού άμεσα από τον φορέα προς τον ευπαθή άνθρωπο, όπως ακριβώς συμβαίνει στα σεξουαλικώς και στα αιματογενώς μεταδιδόμενα νοσήματα.