Ζήσης Ψάλλας
Τα κύτταρα στο σώμα μας ανανεώνονται συνεχώς, αλλά μπορούν να διαιρεθούν μόνο λίγες φορές. Όλα εξαρτώνται από το μήκος των τελομερών. Μια κινεζική μελέτη βρήκε ότι η υψηλότερη πρόσληψη σεληνίου συνδέεται με αυξημένο μήκος τελομερών. Με άλλα λόγια, η υψηλότερη πρόσληψη σεληνίου συμβάλλει στην προστασία των κυττάρων και τους επιτρέπει να αναπαράγονται περισσότερες φορές. Αυτό πιθανόν να παρατείνει τη διαδικασία γήρανσης και τη διάρκεια ζωής.
Το ανθρώπινο σώμα περιέχει περίπου 50 τρισεκατομμύρια κύτταρα. Κάθε κύτταρο περιέχει γενετικό υλικό (DNA) που είναι οργανωμένο σε μακριές δομές που ονομάζονται χρωμοσώματα. Όταν ένα κύτταρο αντιγράφεται, τα χρωμοσώματα διπλασιάζονται. Στο τέλος κάθε κλώνου DNA θα βρείτε ένα προστατευτικό τελομερές, το οποίο μπορεί να συγκριθεί με το προστατευτικό πλαστικό καπάκι στην άκρη ενός κορδονιού που βοηθά στην αποφυγή του ξεφτίσματος. Κάθε φορά που ένα κύτταρο διαιρείται, τα τελομερή μειώνονται σε μήκος. Τελικά, τα τελομερή φθείρονται, θα λέγαμε. Μόλις συμβεί αυτό, το κύτταρο σταματά να αναπαράγεται και πραγματοποιεί κάτι που ονομάζεται απόπτωση ή προγραμματισμένη αυτοκαταστροφή ή μπορεί να περάσει σε μια φάση "ζόμπι" που είναι αρνητική για το σώμα. Επομένως, όσο μεγαλύτερα είναι τα τελομερή σας, τόσο το καλύτερο.
Το οξειδωτικό στρες είναι ένα κοινό νήμα στις περισσότερες χρόνιες ασθένειες και στη διαδικασία της γήρανσης. Από την άλλη μεριά, το σελήνιο είναι ένα αντιοξειδωτικό που τροφοδοτεί την υπεροξειδάση της γλουταθειόνης (GPx), ένα ενδογενές αντιοξειδωτικό το οποίο προστατεύει τα κύτταρα και τα τελομερή από το οξειδωτικό στρες.
Μια ομάδα Κινέζων επιστημόνων αποφάσισε να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στη σχέση πρόσληψης σεληνίου και τελομερών. Συνέλεξαν δεδομένα από μια μεγάλη αμερικανική μελέτη πληθυσμού που ονομάζεται NHANES (National Health and Nutrition Examination Survey), η οποία εξετάζει τις διατροφικές συνήθειες και την υγεία. Οι επιστήμονες εξέτασαν τις διατροφικές συνήθειες 3.194 Αμερικανών ηλικίας 45 ετών και άνω και υπολόγισαν την πρόσληψη σεληνίου τους. Μετρήθηκε επίσης το μήκος των τελομερών στα λευκά τους αιμοσφαίρια. Μετά από προσαρμογή για διάφορους συγχυτικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να παραμορφώσουν τα αποτελέσματα, διαπίστωσαν ότι μια ημερήσια αύξηση 20 μικρογραμμαρίων στην πρόσληψη σεληνίου αύξησε το μήκος των τελομερών σε όλους τους συμμετέχοντες, ιδιαίτερα σε γυναίκες που δεν ήταν υπέρβαρες.
