Οι μη προγραμματισμένες εγκυμοσύνες είναι συχνές. Οι περισσότερες έρευνες σχετικά με τον αντίκτυπο των απρογραμμάτιστων κυήσεων επικεντρώνονται στις μητέρες και οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν για τις εμπειρίες των μπαμπάδων. Έτσι, στράφηκαν σε δύο φόρουμ ειδικά για νέους μπαμπάδες στο Reddit.
Βρήκαν δεκάδες χιλιάδες αναρτήσεις, που εκτείνονταν μέσα σε ένα χρόνο, και στη συνέχεια εφάρμοσαν μια καινοτόμο τεχνική μηχανικής εκμάθησης για να ομαδοποιήσουν τα δεδομένα σε σημαντικά θέματα. Η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες που απρόθυμα ή απροσδόκητα έγιναν μπαμπάδες βίωσαν ένα σύνθετο φάσμα συναισθημάτων και αντιδράσεων. Πολλοί χρειάζονταν ψυχολογική υποστήριξη.
Προηγούμενες έρευνες δείχνουν ότι είναι σύνηθες οι μπαμπάδες να έχουν σύντομες περιόδους αρνητικών σκέψεων μετά τη γέννηση του μωρού τους. Τα αισθήματα απώλειας για την προηγούμενη ζωή τους είναι κοινά. Ωστόσο, τα επίμονα αρνητικά και έντονα συναισθήματα μπορεί να υποδηλώνουν κατάθλιψη και άγχος αυτή τη στιγμή. Στην πραγματικότητα, η ακούσια πατρότητα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ενός άνδρα να έχει επιλόχεια κατάθλιψη. Η πατρική κατάθλιψη, με τη σειρά της, συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης στους συντρόφους τους και περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά τους.
Όπως και παλαιότερες έρευνες, αυτή η μελέτη καταρρίπτει τον μύθο ότι οι άνδρες δεν αναζητούν βοήθεια όταν έχουν ανάγκη. Οι άνδρες αναζήτησαν και έλαβαν συμβουλές και υποστήριξη από άλλους μπαμπάδες για τα πάντα, από νυχτερινές τροφές και πάνες μέχρι τη διαβεβαίωση ότι αυτό που ένιωθαν ήταν φυσιολογικό.
Οι ερευνητές είπαν ότι ελπίζουν η μελέτη τους να κάνει τον κόσμο να καταλάβει ότι η επιθυμία για παιδιά δεν είναι καθολική. Μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να ομαλοποιήσουμε και να αποστιγματίσουμε ποικίλες αφηγήσεις που αντιπροσωπεύουν το πώς νιώθουν οι άνθρωποι για τη γονεϊκότητα. Όσον αφορά τον οικογενειακό προγραμματισμό, ένα πρώτο βήμα είναι να συμπεριληφθούν οι άνδρες σε συζητήσεις για την αναπαραγωγική υγεία προτού γίνουν μπαμπάδες. Ο προγραμματισμός πριν από τη σύλληψη με επαγγελματίες υγείας περιλαμβάνει την προετοιμασία σωματικά και ψυχολογικά για γονεϊκότητα και είναι σημαντικός για τις μητέρες, τους πατέρες και, τελικά, τους απογόνους τους.
Μόλις γεννηθεί το μωρό, είναι σημαντικό οι μπαμπάδες να έχουν πρόσβαση σε υποστήριξη. Τα συστήματα οικογένειας και υγειονομικής περίθαλψης επικεντρώνονται κυρίως σε μητέρες και βρέφη και θα μπορούσαν να είναι καλύτερα εξοπλισμένα, να διαθέτουν πόρους και να εκπαιδεύονται για να ανιχνεύουν τους πατέρες που κινδυνεύουν από προβλήματα ψυχικής υγείας. Η πρακτική που περιλαμβάνει τον πατέρα είναι ευεργετική για τους πατέρες, τις μητέρες και τα παιδιά.
