Ζήσης Ψάλλας
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Neurology, δείχνει ότι η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου και τη γνωστική λειτουργία -τη διανοητική διαδικασία απόκτησης γνώσης. Επίσης, ενέχει αυξημένο κίνδυνο άνοιας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
Οι ερευνητές ήθελαν να δουν πιο προσεκτικά πώς η κοινωνική απομόνωση επηρεάζει τη φαιά ουσία -περιοχές στο εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου, που αποτελούνται από νευρώνες. Ως εκ τούτου, διερεύνησαν δεδομένα από σχεδόν 500.000 άτομα από την UK Biobank, με μέση ηλικία τα 57 έτη.
Τα άτομα ταξινομήθηκαν ως κοινωνικά απομονωμένα εάν ζούσαν μόνα τους, είχαν κοινωνική επαφή μια φορά το μήνα και συμμετείχαν σε κοινωνικές δραστηριότητες λιγότερο από μια φορά την εβδομάδα.
Η μελέτη περιελάμβανε επίσης δεδομένα νευροαπεικόνισης (MRI) από περίπου 32.000 άτομα. Αυτό έδειξε ότι οι κοινωνικά απομονωμένοι άνθρωποι είχαν φτωχότερη γνωστική ικανότητα, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου μνήμης και αντίδρασης, και χαμηλότερο όγκο φαιάς ουσίας σε πολλά μέρη του εγκεφάλου.
Αυτές οι περιοχές περιελάμβαναν την κροταφική περιοχή (που επεξεργάζεται τους ήχους και βοηθά στην κωδικοποίηση της μνήμης), τον μετωπιαίο λοβό (που εμπλέκεται στην προσοχή, τον προγραμματισμό και τις σύνθετες γνωστικές εργασίες) και τον ιππόκαμπο, μια βασική περιοχή που εμπλέκεται στη μάθηση και τη μνήμη, η οποία συνήθως διαταράσσεται νωρίς στη νόσο Αλτσχάιμερ.
Βρέθηκε επίσης μια σύνδεση μεταξύ των χαμηλότερων όγκων φαιάς ουσίας και συγκεκριμένων γενετικών διεργασιών που εμπλέκονται στη νόσο Αλτσχάιμερ. Υπήρχαν παρακολούθηση των συμμετεχόντων 12 χρόνια αργότερα. Όσοι ήταν κοινωνικά απομονωμένοι είχαν κατά 26% αυξημένο κίνδυνο άνοιας.
Η κοινωνική απομόνωση πρέπει να εξεταστεί με περισσότερες λεπτομέρειες σε μελλοντικές μελέτες για να προσδιοριστούν οι ακριβείς μηχανισμοί πίσω από τις βαθιές επιπτώσεις της στον εγκέφαλό μας. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι, αν είσαι απομονωμένος, μπορεί να υποφέρεις από χρόνιο στρες. Αυτό με τη σειρά του έχει σημαντικό αντίκτυπο στον εγκέφαλο, αλλά και στη σωματική υγεία.
Είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα και απολαμβάνουν τη σύνδεση με άλλους, όποια ηλικία κι αν έχουν. Αλλά, καθώς το αποκαλύπτουμε όλο και περισσότερο, φαίνεται πως είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την υγεία της γνωστικότητάς μας.
