Ζήσης Ψάλλας
Η σωματική δραστηριότητα αλλάζει σημαντικά το προφίλ ορισμένων μεταβολιτών του σώματος και πολλές από αυτές τις αλλαγές σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
Η σωματική δραστηριότητα συσχετίστηκε με τα επίπεδα 198 μεταβολιτών, δηλαδή ενώσεων που σχηματίζονται ως αποτέλεσμα του μεταβολισμού του σώματος. Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα είχε αντίκτυπο σε ορισμένους από τους ίδιους μεταβολίτες που είχαν προηγουμένως συσχετιστεί με μια δίαιτα που προάγει την υγεία. Ο πληθυσμός της σχετικής μελέτης περιελάμβανε πάνω από 7.000 άνδρες.
Συνολικά αναλύθηκαν 1.260 μεταβολίτες από τα δείγματα γλυκόζης νηστείας των συμμετεχόντων στη μελέτη. Η συσχέτιση της φυσικής δραστηριότητας με το προφίλ των μεταβολιτών δεν έχει μελετηθεί τόσο διεξοδικά ούτε τόσο εκτεταμένα στο παρελθόν.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη συσχέτιση της φυσικής δραστηριότητας με το προφίλ των μεταβολιτών, την ευαισθησία στην ινσουλίνη, την έκκριση ινσουλίνης και τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 σε άνδρες που συμμετείχαν στη μελέτη METabolic Syndrome In Men (METSIM). Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε διαβήτη στην αρχή της μελέτης. Ένα ερωτηματολόγιο φυσικής δραστηριότητας απαντήθηκε από τους συμμετέχοντες στην αρχή της μελέτης και ξανά οκτώ χρόνια αργότερα, και υποβλήθηκαν επίσης σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα και αναλύθηκαν οι μεταβολίτες τους από δείγμα γλυκόζης νηστείας.
Οι άνδρες ταξινομήθηκαν σε τέσσερις κατηγορίες με βάση τη σωματική τους δραστηριότητα: εκείνοι που ήταν σωματικά ανενεργοί, εκείνοι που ήταν σωματικά δραστήριοι περιστασιακά, εκείνοι που ήταν σωματικά δραστήριοι τακτικά αλλά όχι περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα και εκείνοι που ήταν σωματικά δραστήριοι τακτικά τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα.
Η σωματική δραστηριότητα συσχετίστηκε με τα επίπεδα 198 μεταβολιτών. Μεταξύ άλλων, η σωματική δραστηριότητα άλλαξε τα επίπεδα πολλών λιπιδίων με τρόπο που σε προηγούμενες μελέτες είχε συσχετιστεί με χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Σε προηγούμενες μελέτες, μια δίαιτα που προάγει την υγεία έχει επίσης παρατηρηθεί ότι έχει κάποιες παρόμοιες συσχετίσεις, π.χ. με τα επίπεδα των ακόρεστων λιπαρών οξέων.
Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 ήταν 39% χαμηλότερος για τους άνδρες που ήταν σωματικά πιο δραστήριοι και 30% χαμηλότερος για τους άνδρες που ήταν σωματικά δραστήριοι δύο φορές την εβδομάδα, σε σύγκριση με αυτούς που ήταν σωματικά ανενεργοί.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Metabolites.
