Ζήσης Ψάλλας
Μια νέα μελέτη παρέχει νέες πληροφορίες για τη σχέση μεταξύ της γλυκιάς γεύσης της ζάχαρης, της πρόσληψης ενέργειας και της ρύθμισης της πείνας.
Οι επιστήμονες διεξήγαγαν μια τυφλή, διασταυρούμενη μελέτη παρέμβασης με γλυκόζη και σακχαρόζη (επιτραπέζια ζάχαρη) η οποία αποτελείται από 1 μόριο γλυκόζης και 1 μόριο φρουκτόζης. Συνολικά 27 υγιείς, άνδρες, ηλικίας μεταξύ 18 και 45 ετών, έλαβαν είτε 10% διάλυμα γλυκόζης ή σακχαρόζης (ποσοστό επί του κατά βάρους) είτε ένα διάλυμα αυτών των σακχάρων που όμως περιείχε 60 ppm (part per million) λακτιζόλη. Η λακτιζόλη είναι μια ουσία που συνδέεται με μια υπομονάδα του γλυκού υποδοχέα και μειώνει την αντίληψη της γλυκιάς γεύσης. Όλα τα διαλύματα με ή χωρίς λακτιζόλη είχαν το ίδιο αριθμό θερμίδων.
Μετά από 120 λεπτά (δύο ώρες) από την κατανάλωση, οι συμμετέχοντες είχαν τη δυνατότητα να φάνε όσο πρωινό ήθελαν. Σ' αυτό το διάστημα, οι ερευνητές λάμβαναν δείγματα αίματος σε τακτά χρονικά διαστήματα και μέτρησαν τη θερμοκρασία του σώματος των συμμετεχόντων.
Μετά την κατανάλωση του διαλύματος σακχάρων που περιείχε λακτιζόλη, τα άτομα της μελέτης είχαν αυξημένη πρόσληψη ενέργειας από το πρωινό κατά 13%, περίπου 100 θερμίδες περισσότερο σε σχέση με την κατανάλωση του διαλύματος σακχάρων χωρίς λακτιζόλη. Επιπλέον, τα άτομα αυτής της ομάδας έδειξαν χαμηλότερη θερμοκρασία σώματος και μειωμένες συγκεντρώσεις σεροτονίνης στο στο αίμα τους. Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής και ορμόνη ιστών που, μεταξύ άλλων, έχει αποτέλεσμα καταστολής της όρεξης.
Ωστόσο, οι ερευνητές δεν παρατήρησαν διαφορά μεταξύ του διαλύματος που περιείχε γλυκόζη και του διαλύματος γλυκόζης συν λακτιζόλη. Αυτό το αποτέλεσμα δείχνει ότι η σακχαρόζη, ανεξάρτητα από το ενεργειακό της περιεχόμενο, ρυθμίζει τη ρύθμιση του κορεσμού της πείνας και της ενεργειακής πρόσληψης μέσω του υποδοχέα της γλυκιάς γεύσης.
Χρειάζεται ακόμη πολλή έρευνα για να αποσαφηνισθούν οι περίπλοκες σχέσεις μεταξύ κατανάλωσης ζάχαρης, υποδοχέων γεύσης και ρύθμισης κορεσμού της πείνας σε μοριακό επίπεδο, σύμφωνα με την Veronika Somoza. Οι γλυκοί υποδοχείς βρίσκονται επίσης στο πεπτικό σύστημα αλλά ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη λειτουργία τους εκεί.
