To γεγονός ότι πρόσφατα σύμφωνα με τους ειδικούς, δείχνει πως ακόμα κι αν τηρούνται τα μέτρα στους χώρους αυτούς, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για περισσότερες μολύνσεις ατόμων.
Όπως αναφέρουν μέσα ενημέρωσης της χώρας, στο γυμναστήριο στο Χάμιλτον, παρόλο που τηρούνταν τα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας (50% λιγότεροι αθλούμενοι και αποστάσεις δύο μέτρων μεταξύ των ποδηλάτων), μέχρις στιγμής έχουν διαγνωστεί τουλάχιστον 72 αθλούμενοι με κορωνοϊό.
Η δρ Ελισάβετ Ρίτσαρντσον, γιατρός στην περιοχή του Χάμιλτον στο Οντάριο, ανέφερε πως περίπου τα τρία τέταρτα των μολυσμένων είναι γυναίκες και περίπου το ένα τέταρτο άνδρες. Όσον αφορά στις ηλικίες τους, είναι έφηβοι αλλά και 50άρηδες.
Επίσης τοπικοί αξιωματούχοι δημόσιας υγείας δήλωσαν ότι το γυμναστήριο ακολουθούσε όλες τις απαραίτητες συστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των οδηγιών για τη χρήση μάσκας (εκτός ομαδικών προγραμμάτων με ποδήλατα) και της τήρησης των αποστάσεων.
Τι συνέβη, λοιπόν, και το γυμναστήριο μετατράπηκε σε «φωλιά» κορωνοϊού, με τους επιστήμονες να εκφράζουν ανησυχίες για το εάν τελικά είναι ή όχι ασφαλή τα γυμναστήρια εν μέσω πανδημίας;
«Σίγουρα αυτό το γεγονός μάς προβληματίζει πάρα πολύ» δήλωσε ο δρ Matthew Oughton, ειδικός για τις μολυσματικές ασθένειες στο Εβραϊκό Γενικό Νοσοκομείο και στο Πανεπιστήμιο McGill στο Μόντρεαλ.
«Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυστηρότερους περιορισμούς στα γυμναστήρια εάν θέλουμε να αποφύγουμε την υπερμετάδοση του κορωνοϊού» πρόσθεσε.
Ήδη στο Οντάριο και στο Κεμπέκ έχουν κλείσει γυμναστήρια, όπως και στο Τορόντο, στο Μόντρεαλ και την Οτάβα, για τέσσερις εβδομάδες με σκοπό τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού.
Η δρ Barbara Yaffe, αναπληρώτρια αρχίατρος του Οντάριο, ανέφερε: «Οι υγειονομικές Αρχές θα πρέπει να επανεξετάζουν τις οδηγίες και τα μέτρα για τα γυμναστήρια. Ειδικά για αυτά που λειτουργούν σε κλειστούς χώρους, δεν υπάρχει αρκετός εξαερισμός και οι αθλούμενοι δεν προσέχουν όταν κάνουν έντονη άσκηση. Η έντονη άσκηση συνεπάγεται και πιο βαριά αναπνοή, πράγμα που σημαίνει ότι από το στόμα εκλύονται και περισσότερα σταγονίδια στον αέρα».
Από την πλευρά του ο δρ Andrew Morris, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, διευκρίνισε πως «δεν έχουμε ακόμη πλήρη εικόνα του τρόπου εξάπλωσης σε αυτούς τους χώρους. Γνωρίζουμε όμως ότι, όταν οι άνθρωποι ασκούνται έντονα, η ποσότητα αυτού του οποίου εκλύεται από τους πνεύμονες και το στόμα τους είναι πολύ διαφορετική από ό,τι όταν κάποιος μιλάει με κανονικό τρόπο».
Όπως επισήμανε, «εάν οι άνθρωποι φωνάζουν ή τραγουδούν, κάτι που συμβαίνει συχνά σε γυμναστήρια με ομαδικά προγράμματα, και οι εκπαιδευτές παράλληλα το ενθαρρύνουν αυτό για να κρατήσουν σε εγρήγορση τους συμμετέχοντες , τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα. Σκεφτείτε τώρα αυτό να γίνεται και σε έναν χώρο ο οποίος δεν έχει καλό εξαερισμό, τι κίνδυνος εξάπλωσης του κορωνοϊού υπάρχει».
Ο δρ Ilan Schwartz, εμπειρογνώμονας για τις μολυσματικές ασθένειες στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, λέει ότι τα ομαδικά αθλήματα spinning (ποδήλατο) μπορεί να ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι άλλα ομαδικά λόγω των ίδιων των ποδηλάτων. «Θεωρητικά, οι ταχέως περιστρεφόμενοι τροχοί είναι πιθανό να μπορούν να διασπείρουν τα σταγονίδια σε μεγάλες αποστάσεις στον χώρο. Δεν έχω δει καμία μελέτη για αυτό, αλλά θεωρητικά δύναται να συμβαίνει» πρόσθεσε.
«Ο πραγματικά μεγάλος κίνδυνος υφίσταται όταν οι άνθρωποι αθλούνται έντονα και εκτοξεύουν σταγονίδια σε έναν χώρο με όχι καλό αερισμό. Επίσης ο χρόνος κατά τον οποίο οι αθλούμενοι παραμένουν σε έναν χώρο όπου κάνουν ομαδικό πρόγραμμα ποδηλασίας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο» επισήμανε για να προσθέσει:
«Δεν έχουν όλα τα μαθήματα γυμναστικής τους ίδιους κινδύνους. Ένα μάθημα γιόγκα, για παράδειγμα, όπου η αναπνοή δεν είναι έντονη και διατηρείται σε σταθερά επίπεδα, φαίνεται ασφαλέστερο από ένα μάθημα έντονης άσκησης, αλλά όχι εάν ο χώρος είναι γεμάτος και δεν έχει καλό εξαερισμό. Επίσης ένα μάθημα χορού μπορεί να είναι και επικίνδυνο στις ίδιες συνθήκες».
«Οι μάσκες, ενώ είναι άβολες κατά την άσκηση, μπορούν να φορεθούν στις περισσότερες των περιπτώσεων» υποστηρίζει από την πλευρά του ο καθηγητής Andrew Morris. «Η βελτίωση όμως του εξαερισμού και ο περιορισμός του αριθμού των ατόμων μπορούν επίσης να βοηθήσουν» καταλήγει.
Επίσης ο Ilan Schwartz αναφέρει ότι ο συχνός καθαρισμός των χεριών και η απολύμανση του εξοπλισμού πρέπει επίσης να ακολουθούνται πιστά και με συνέπεια.
Με τη Βρετανία να αντιμετωπίζει κι αυτή σοβαρό πρόβλημα με τη μετάδοση του ιού και με πολλά γυμναστήρια κλειστά σε διάφορες περιοχές, ο καθηγητής Jonathan Ball από το Πανεπιστήμιο του Nottingham, ειδικός σε ιούς, αναφέρει μεταξύ άλλων στο BBC πως «όταν ασκούμαστε έντονα, αναπνέουμε γρήγορα και αρκετά βαθιά. Επομένως θα μπορούσαμε ενδεχομένως να παράγουμε σταγονίδια ή αερολύματα που θα μπορούσαν να μολύνουν άλλους ανθρώπους». Προσθέτει όμως πως «εντός των γυμναστηρίων οι αθλούμενοι πιάνουν πολλές επιφάνειες, όπως λαβές και εξοπλισμό, και στη συνέχεια αγγίζουν τα πρόσωπά τους. Ο κίνδυνος μετάδοσης μπορεί να μειωθεί βέβαια δραματικά εάν υπάρχουν αποτελεσματικός κλιματισμός, τακτικός καθαρισμός, αποστάσεις και απολύμανση των χεριών. Είναι όμως σημαντικό η κυβέρνηση και γενικότερα οι επιστήμονες να γίνουν πιο σαφείς και να εξηγήσουν από πού αντλούν τα δεδομένα για να αποφασίσουν τα μέτρα που θα ισχύσουν στα γυμναστήρια».
Τέλος ο δρ Matthew Oughton προβλέπει μεταξύ άλλων πως τελικά οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κάνουν τις προπονήσεις τους σε εξωτερικούς πια χώρους και θα βρουν νέους τρόπους τον χειμώνα σε περίπτωση που τα γυμναστήρια συνεχίσουν να θεωρούνται επικίνδυνα για τη μετάδοση του ιού. «Αυτό δείχνει την ανάγκη που υπάρχει να μπορείς να κάνεις με ασφάλεια κάποια αθλητική δραστηριότητα έξω σε καθαρό αέρα» καταλήγει ο ειδικός.
Πηγές: globalnews.ca, cbc.ca , bbc
Διαβάστε επίσης:
