Tον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις των διαταραχών πρόσληψης τροφής κρούει η Άρτεμις Τσίσικα, αν. καθηγήτρια Παιδιατρικής-Εφηβικής Ιατρικής & Επιστημονική Υπεύθυνος της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σε ομιλία της στο 5ο Δ|Υ|Ο FORUM (15 &16 Μαρτίου στο Ζάππειο Μέγαρο), αναμένεται να τονίσει ότι όλο το φάσμα των διαταραχών πρόσληψης τροφής έχουν επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα, όταν ωστόσο αφορούν παιδιά, οι επιπτώσεις αυτές αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.
Η κ. Τσίτσικα εξηγεί ότι «στην ψυχογενή ανορεξία, η απώλεια μυικού ιστού, λόγω της μειωμένης πρόσληψης ενέργειας/τροφής, αφορά και τον καρδιακό μυ, ο οποίος αποδυναμώνεται με αποτέλεσμα τον μειωμένο όγκο του κάθε παλμού της καρδιάς. Παράλληλα, και λόγω μειωμένης λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα που προσπαθεί να περιορίσει τον μεταβολισμό και τις καύσεις εν μέσω του υποσιτισμού, μειώνεται και ο αριθμός των σφύξεων ανά λεπτό (σφυγμός) και συνεπώς προκύπτει ένα είδος «καρδιακής ανεπάρκειας», η οποία, ωστόσο, αν το άτομο επανασιτιστεί εγκαίρως, είναι αναστρέψιμη. Η ανορεξία μπορεί να έχει επίσης επιπτώσεις στην ηλεκτροφυσιολογική δραστηριότητα της καρδιάς, λόγω ηλεκτρολυτικών διαταραχών, όταν συνυπάρχουν προκλητοί έμετοι ή/και κατάχρηση διουρητικών ή/και καθαρτικών φαρμάκων προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή απώλεια βάρους! Διόλου τυχαίο, το ότι μια από τις πρώτες αιτίες θανάτου σε άτομα με διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι η καρδιακή ανακοπή.
Και στην ψυχογενή βουλιμία, ισχύουν πολλά από τα παραπάνω: Οι προκλητοί έμετοι και η χρήση διουρητικών ή/και καθαρτικών σε πολλαπλάσιες από τις θεραπευτικές δόσεις προκαλούν σημαντική ηλεκτρολυτική ανισορροπία με επακόλουθες σημαντικές επιπτώσεις στις διαταραχές του ρυθμού της καρδιάς, ενίοτε θανατηφόρες».
Σύμφωνα με την καθηγήτρια, «στο φάσμα των διαταραχών πρόσληψης τροφής εντάσσονται και η υπερβαρότητα/παχυσαρκία που αφορούν όλο και περισσότερα παιδιά και εφήβους στη χώρα μας, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, αλλά και της έλλειψης διεξόδων εν μέσω της οικονομικής κρίσης (κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών και σνακ, έλλειψη φυσικής άσκησης και υπερβολικός χρόνος σε οθόνες)».
Το υπέρβαρο, η παχυσαρκία, αλλά και η επεισοδιακή υπερφαγία (binge eating) είναι ύπουλες καταστάσεις, με επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα οδηγούν:
σε αντίσταση στην ινσουλίνη, διαβήτη τύπου 2, δυσλιπιδαιμία,
υπέρταση και στα κορίτσια στην εμφάνιση συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα (2015-2016), σε 414 παιδιά και εφήβους 10-18 ετών που προσήλθαν στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ) του ΕΚΠΑ με αυξημένο βάρος σώματος, 21% είχαν αύξηση της αρτηριακής πίεσης και των λιπιδίων του αίματος και 13% διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης (τάση για διαβήτη τύπου 2).
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε η κ. Τσίτσικα, η οποία διατελεί και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής, «ίσως πρόκειται για την πρώτη γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας που μπορεί να έχει χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής συγκριτικά με τους προγόνους της».
