Οι άνθρωποι που οδηγούνται στο νοσοκομείο λόγω κοινών λοιμώξεων, κινδυνεύουν περισσότερο μακροπρόθεσμα από έμφραγμα και εγκεφαλικό.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε η μεγάλη 14ετής βρετανική μελέτη ACALM (Algorithm for Comorbidities, Associations, Length of Stay and Mortality), που έγινε σε δείγμα 1,2 εκατομμυρίων ασθενών.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Aston στο Μπέρμινγκχαμ εστίασαν σε 34.027 άτομα που είχαν εισαχθεί για λοίμωξη του ουροποιητικού και του αναπνευστικού και τους συνέκριναν με ιδίου φύλου άτομα χωρίς λοίμωξη.
Από την επεξεργασία των στοιχείων προέκυψε ότι οι ασθενείς που είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο για λοίμωξη του ουροποιητικού ή του αναπνευστικού είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο μακροπρόθεσμα.
Επίσης, τα άτομα αυτά είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν, από τα άτομα που δεν είχαν ιστορικό λοίμωξης, μετά την εκδήλωση καρδιακής νόσου, και διπλάσιες πιθανότητες να αποβιώσουν μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Οι ερευνητές έλαβαν υπόψιν γνωστούς παράγοντες κινδύνου για την καρδιακή νόσο και το εγκεφαλικό επεισόδιο, όπως η ηλικία, το φύλο, η εθνικότητα, η παχυσαρκία και το κάπνισμα, καθώς και παθολογικές καταστάσεις, όπως υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία, διαβήτης, νεφρική νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια και κολπική μαρμαρυγή.
Η επίπτωση της λοίμωξης ήταν όμοιου εύρους με του διαβήτη, της υπέρτασης, της υπερχοληστερολαιμίας και μεγαλύτερη της παχυσαρκίας.
Σύμφωνα με τον Δρ Ραουλ Ποτλουρι, εμπνευστή της μελέτης ACALM «τα στοιχεία δείχνουν ότι όσοι εισάγονται για νοσηλεία λόγω αναπνευστικής ή ουρολογικής λοίμωξης έχουν πάνω από 40% πιθανότητα να υποστούν στη συνέχεια έμφραγμα και 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο, και μάλιστα με σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να επιβιώσουν σε περίπτωση τέτοιων επεισοδίων».
