Ένα σημαντικό πρόβλημα για μεγάλο ποσοστό του ενήλικου πληθυσμού και βασικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων αποτελεί το υπερβάλλον σωματικό βάρος.
Παράλληλα, η παχυσαρκία τείνει να «περνά» από τους γονείς στα παιδιά, καθώς έχει φανεί ότι είναι πιθανότερο ένα παιδί να γίνει υπέρβαρο ή παχύσαρκο εάν και οι γονείς του έχουν αυξημένο σωματικό βάρος.
Το γεγονός αυτό, οδήγησε την επιστημονική κοινότητα στην αναζήτηση γενετικών αιτιών, στις οποίες θα μπορούσε ενδεχομένως να αποδοθεί ένα μέρος του προβλήματος.
Πράγματι, τις τελευταίες δεκαετίες έχει ταυτοποιηθεί μεγάλος αριθμός γονιδίων που φαίνεται ότι συνδέονται με την πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας, αν και οι υπεύθυνοι μηχανισμοί δεν έχουν προς το παρόν καθοριστεί.
Σε κάθε περίπτωση, τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη ορισμένων γονιδίων αποτελεί από μόνη της ικανό παράγοντα για την αύξηση του σωματικού βάρους, με εξαίρεση κάποιες σπάνιες περιπτώσεις που οδηγούν σε εμφάνιση παχυσαρκίας από πολύ νωρίς στη ζωή του ατόμου.
Συνεπώς, θα λέγαμε ότι το περιβάλλον και οι συνήθειες του τρόπου ζωής του ατόμου είναι οι βασικότεροι παράγοντες που θα καθορίσουν τελικά την πορεία του σωματικού βάρους.
Έτσι, ακόμη κι αν υπάρχει γενετικό υπόβαθρο, φαίνεται ότι είναι στο χέρι του καθενός να υιοθετήσει έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ο οποίος θα αποτρέψει την εμφάνιση του προβλήματος.
Άλλωστε, πριν «κατηγορήσει» κανείς τα γονίδιά του, θα πρέπει να αναλογιστεί τις τρέχουσες συνήθειες διατροφής και σωματικής δραστηριότητας, αφού το πιθανότερο είναι πως θα εντοπίσει τα «σημεία» που ευθύνονται για την αύξηση βάρους ή τη δυσκολία απώλειας.
