Ιδιαίτερα σημαντική είναι για την προστασία της υγείας των διεμφυλικών, που υπολογίζονται σε 25 εκατομμύρια, η αναγνώριση των δικαιωμάτων τους, σύμφωνα με μια νέα σειρά επιστημονικών μελετών, που δημοσιεύθηκαν στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet».
Οι μελέτες, που έγιναν με τη βοήθεια της διεμφυλικής κοινότητας, δημοσιεύθηκαν με αφορμή το 24ο επιστημονικό συμπόσιο της Παγκόσμιας Επαγγελματικής Ένωσης για την Υγεία των Διαφυλικών (WPATH), που πραγματοποιείται φέτος στο ‘Αμστερνταμ.
Το 2015 υπήρξε σημαντικό έτος για την προώθηση των δικαιωμάτων των διεμφυλικών ατόμων σε μερικές ανεπτυγμένες χώρες. Όμως δεν υπάρχει ακόμη μια συντονισμένη διεθνής προσπάθεια για την υποστήριξη και βελτίωση της υγείας των transgender σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όπως επισημαίνεται, πολλοί διεμφυλικοί πάσχουν από AIDS και κατάθλιψη, στερούνται των δικαιωμάτων τους, αντιμετωπίζουν στίγμα, κοινωνικές διακρίσεις, περιθωριοποίηση στην οικογένεια, την εργασία και την κοινωνία γενικότερα, ενώ πέφτουν και θύματα κακοποίησης, με πολλαπλές συνέπειες για τη σωματική και ψυχική υγεία τους.
Η κατάθλιψη στους διεμφυλικούς φθάνει σε ποσοστό έως 60%. Λόγω της περιθωριοποίησής τους, οι διεμυλικοί αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για συμπεριφορές υψηλού κινδύνου (σεξ, ναρκωτικά κ.α.), ενώ ο κίνδυνος για AIDS στην περίπτωσή τους είναι σχεδόν 50 φορές μεγαλύτερος από τον γενικό πληθυσμό.
Η βία εναντίον τους παραμένει συχνό φαινόμενο και μεταξύ 2008-2016 υπήρξαν 2.115 περιστατικά φόνου διαφυλικών παγκοσμίως, ενώ πολλές άλλες δολοφονίες δεν καταγράφηκαν στα επίσημα αρχεία ως τέτοιες.
«Πολλές προκλήσεις υγείας που αντιμετωπίζουν οι διαφυλικοί, επιδεινώνονται από τους νόμους και τις πολιτικές που τους αρνούνται τα δικαιώματά τους. Σε καμία άλλη κοινότητα δεν είναι τόσο ξεκάθαρη η σύνδεση ανάμεσα στα δικαιώματα και στην υγεία, όσο στη διαφυλική κοινότητα», δήλωσε ένας από τους επικεφαλής ερευνητές, ο αναπληρωτής καθηγητής Σαμ Γουίντερ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Κέρτιν.
Στην Ευρώπη οκτώ χώρες δεν αναγνωρίζουν ακόμη νομικά τους διεμφυλικούς, όπως άλλωστε και η πλεινότητα των κρατών διεθνώς. Τους πιο προοδευτικούς νόμους έχουν η Αργεντινή, η Δανία, η Μάλτα, η Ιρλανδία και η Νορβηγία.
Αρκετές χώρες, όπως η Ν.Ζηλανδία, η Αυστραλία, το Νεπάλ, το Πακιστάν και η Ινδία, κινούνται στην κατεύθυνση της νομικής αναγνώρισης των διαφυλικών, πέρα από την αυστηρή διχοτόμηση των φύλων (αρσενικό-θηλυκό). Τις μεγαλύτερες διακρίσεις και προσωπικούς κινδύνους αντιμετωπίζουν οι διαφυλικοί στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή και στην Κεντρική Ασία.
Οι ερευνητές, μεταξύ άλλων, προτείνουν στη νέα αναθεώρηση του διαγνωστικού εγχειριδίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η οποία αναμένεται το 2018, οι διαφυλικοί να μετακινηθούν από το κεφάλαιο των «ψυχικών και συμπεριφορικών διαταραχών» στο κεφάλαιο περί «συνθηκών σχετικών με τη σεξουαλική υγεία». Η διάγνωση περί ψυχικής διαταραχής θεωρείται ανάρμοστη και δυνητικά επιβλαβής, καθώς ενισχύει το στίγμα.
Προτείνεται ακόμη τα συστήματα υγείας να χρηματοδοτούν την πρόσβαση των διεμφυλικών σε ορμόνες, ενώ καλούνται οι κυβερνήσεις να σταματήσουν τα «ανήθικα» -όπως χαρακηρίζονται- προγράμματα «θεραπείας» του φύλου των διεμφυλικών. Ακόμη, οι κυβερνήσεις καλούνται να συμπεριλάβουν τους διεμφυλικούς στους νόμους κατά των διακρίσεων. Επίσης προτείνεται οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία να ενημερωθούν καλύτερα για τους διαφυλικούς, ώστε να διδάξουν σχετικά στις τάξεις τους.
Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η στατιστική εκτίμηση για περίπου 25 εκατομμύρια διεμφυλικούς παγκοσμίως προκύπτει από τις εκτιμήσεις ότι το ποσοστό των διεμφυλικών κυμαίνεται από 0,5% έως 1,3% για όσους ανήκαν στο άρρεν φύλο κατά τη γέννηση τους και από 0,4% έως 1,2% για όσους ανήκαν στο θήλυ φύλο κατά τη γέννησή τους. Με έναν παγκόσμιο πληθυσμό 5,1 δισεκατομμυρίων ατόμων άνω των 15 ετών και λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω χαμηλότερες εκτιμήσεις, προκύπτει ο αριθμός των 25 εκατομμυρίων, ο οποίος ασφαλώς είναι κατά προσέγγιση και πιθανώς μεγαλύτερος.
