Διευρύνθηκε από τις αρχές του αιώνα η διαφορά του προσδόκιμου ζωής μεταξύ πλούσιων και φτωχών Αμερικανώνμε τους πρώτους να ζουν σχεδόν 15 χρόνια περισσότερο, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η μέση διάρκεια ζωής Αμερικανών ανδρών και γυναικών που ανήκουν στο ανώτερο 5% της οικονομικής κλίμακας ανέβηκε πάνω από δύο χρόνια μεταξύ του 2001 και του 2014, ενώ στο κατώτατο 5%, το προσδόκιμο ζωής έμεινε σχεδόν στάσιμο, είπαν οι ερευνητές.
Οι διαφορές σε προσδόκιμο ζωής ήταν ιδιαίτερα έντονες σε συγκρίσεις που αφορούσαν τους εξαιρετικά πλούσιους και τους εξαιρετικά φτωχούς, σύμφωνα με την έρευνα η οποία ανέλυσε φορολογικά και ληξιαρχικά στοιχεία και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Ιατρικής Ένωσης Αμερικής.
Σύμφωνα με την έρευνα, στο ανώτατο 1%, οι άντρες και οι γυναίκες υπερβαίνουν σε διάρκεια ζωής το κατώτατο 1% κατά 14,6 χρόνια οι άντρες και 10,1 χρόνια οι γυναίκες, ενώ το προσδόκιμο ζωής για Αμερικανούς άντρες που βρίσκονται στο κατώτατο 1% μοιάζει με αυτό των ανδρών σε αναπτυσσόμενες χώρες όπως το Σουδάν και το Πακιστάν.
Οι ερευνητές είπαν πως ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα των ερευνών τους θα βοηθήσουν στη διαμόρφωση πολιτικών της δημόσιας υγείας και θα μειώσουν τη διαφορά. «Το μέγεθος των κοινωνικο-οικονομικών διαφορών στο προσδόκιμο ζωής, πώς αλλάζουν αυτές οι διαφορές με το χρόνο, και οι παράγοντες που το επηρεάζουν, παραμένουν εκκρεμή», σημείωσαν.
Η έρευνα έδειξε επίσης πως ο γεωγραφικός τόπος διαμονής των φτωχότερων ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί επίσης παράγοντα. Προσδιόρισε δέκα πολιτείες – συμπεριλαμβανόμενης μιας γεωγραφικής ζώνης από την πολιτεία Μίσιγκαν έως το Κάνσας στο μέσον της χώρας – όπου κάτοικοι χαμηλών εισοδημάτων έχουν το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής.
Η Νεβάδα, η Ιντιάνα και η Οκλαχόμα ήταν οι πολιτείες με το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, στα 77,9 χρόνια.
Η Καλιφόρνια, η Νέα Υόρκη και το Βερμόντ ήταν αυτές με το μεγαλύτερο, για τα οικονομικά χαμηλότερα στρώματα, με 80,6 χρόνια ζωής.
Παράγοντες που επίσης παίζουν ρόλο για τη διάρκεια ζωής των φτωχότερων Αμερικανών περιλαμβάνουν το κάπνισμα και το βάρος, υπογράμμισαν οι ερευνητές προσθέτοντας πως ούτε η ιατρική φροντίδα ούτε το ποσοστό αυτών που είχαν ασφάλιση άλλαζε το προσδόκιμο για τους φτωχότερους στην κλίμακα.
