Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Duke συνέκριναν επί 8 μήνες την αποτελεσματικότητα της αεροβικής άσκησης, όπως το jogging, την άσκηση με αντιστάσεις, όπως άρση βαρών, ή συνδυασμού των 2 δραστηριοτήτων σε 196 υπέρβαρους ενήλικες ηλικίας 18 έως 70 ετών, που ακολουθούσαν καθιστική ζωή.
Οι συμμετέχοντες στην ομάδα της αεροβικής άσκησης ασκήθηκαν με το ισοδύναμο 12 μιλίων jogging την εβδομάδα, με 80% μέγιστο παλμό, ενώ όσοι ανήκαν στην ομάδα της άσκησης με αντιστάσεις έκαναν 3 σετ των 8 έως 12 επαναλήψεων τρεις φορές την εβδομάδα.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν πώς τα δύο αυτά είδη άσκησης μειώνουν το λίπος που βρίσκεται βαθιά στην κοιλιά και γεμίζει τα διαστήματα ανάμεσα στα όργανα. Το σπλαχνικό και ηπατικό λίπος συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας, διαβήτη και ορισμένων ειδών καρκίνου.
Η αεροβική άσκηση μείωσε σημαντικά το σπλαχνικό και ηπατικό λίπος και βελτίωσε παράγοντες κινδύνου για καρδιοπάθεια και διαβήτη, όπως αντίσταση στην ινσουλίνη, ηπατικά ένζυμα και επίπεδα τριγλυκεριδίων. Η άσκηση με αντιστάσεις δεν οδήγησε στα παραπάνω οφέλη. Η αεροβική σε συνδυασμό με άσκηση αντίστασης οδήγησε σε παρόμοια αποτελέσματα με την αεροβική, ανακάλυψαν οι ερευνητές.
Ο επικεφαλής της έρευνας δήλωσε ότι η άσκηση με αντιστάσεις είναι καλή για τη βελτίωση της δύναμης και την αύξηση της μυϊκής μάζας. Ωστόσο, αν κάποιος είναι υπέρβαρος και επιθυμεί να χάσει κοιλιακό λίπος η αεροβική άσκηση είναι καλύτερη επιλογή επειδή καίει περισσότερες θερμίδες.
Η αεροβική οδήγησε στο κάψιμο 67% περισσότερων θερμίδων σε σχέση με την άσκηση με αντιστάσεις.
