Η αιτία ενός εγκεφαλικού είναι μερικές φορές ένα «μυστήριο», ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο το άτομο να μη γνωρίζει καν ότι έχει πάθει ένα εγκεφαλικό. Για παράδειγμα, μπορεί να έχει συμβεί σε κάποιον που πήγε στο νοσοκομείο εξαιτίας μιας αδιαθεσίας ή λιποθυμικού επεισοδίου, με τις εξετάσεις του όμως να βγαίνουν φυσιολογικές και την καρδιά του να χτυπά «σα ρολόι».
Αυτό συμβαίνει εν μέρει, επειδή οι τρέχουσες εξετάσεις στον εγκέφαλο και την καρδιά δεν αποκαλύπτουν τι συνέβη ακριβώς πριν την εμφάνιση του προβλήματος στον ασθενή.
Τώρα, όμως μια νέα τεχνολογία θα επιτρέπει στους γιατρούς να παρακολουθούν συνεχώς την καρδιά των ασθενών, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανίχνευση «σιωπηλών» προβλημάτων τα οποία μπορεί να συμβούν προτού χάσει κανείς τις αισθήσεις του ή πάθει εγκεφαλικό.
Οι γιατροί ελέγχουν συνήθως για τέσσερα ζωτικά σημάδια: τον καρδιακό παλμό, την αρτηριακή πίεση, το ρυθμό της αναπνοής και τη θερμοκρασία του σώματος.
Ελέγχοντας όμως αυτά τα σημάδια μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο δεν είναι πάντα αρκετό και μπορεί να οδηγήσει τους γιατρούς σε ιατρικές αποφάσεις, οι οποίες έχουν βασιστεί σε «λανθασμένα δεδομένα το λάθος χρόνο» εξήγησε ο καρδιολόγος Dr. Suneet Mittal στη σύνοδο Healthcare που διοργάνωσε το περιοδικό Forbes.
«Το πρόβλημα είναι ότι όταν ένας ασθενής έρχεται σε εμάς, εμείς παίρνουμε όλες τις ενδείξεις για τα ζωτικά σημάδια που προανέφερα και προσπαθούμε να εκτιμήσουμε/μαντέψουμε ποιες ήταν οι ζωτικές ενδείξεις, όταν ο ασθενής υπέστη ένα από αυτά τα συμπτωματικά επεισόδια» πρόσθεσε ο ίδιος.
Σύμφωνα με όσα είπε ο ίδιος, πλέον είναι δυνατόν οι γιατροί να παρακολουθούν από απόσταση τους καρδιακούς παλμούς των ασθενών, χάρη σε μικρές συσκευές οι οποίες τοποθετούνται κάτω από το δέρμα και οι οποίες καταγράφουν και μεταφέρουν τα δεδομένα του ασθενούς σε πραγματικό χρόνο στον υπολογιστή του θεράποντος ιατρού.
Όταν συμβαίνει κάτι μη φυσιολογικό στην καρδιά, το λογισμικό αυτό το ανιχνεύει και ειδοποιεί το γιατρό. Με τον τρόπο αυτό, οι γιατροί μπορούν να έχουν περισσότερες πληροφορίες για το τι συμβαίνει στον ασθενή τους.
«Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον δε θα μπορούμε μόνο να ελέγχουμε εξ αποστάσεως μόνο ένα από τα ζωτικά σημάδια, αλλά και τα τέσσερα, έτσι ώστε να παρέχουμε καλύτερη φροντίδα στους ασθενείς αλλά και μεγαλύτερη κατανόηση των ιατρικών δεδομένων στους γιατρούς» κατέληξε ο ίδιος.
