Αυξημένη είναι η πιθανότητα εμφάνισης γαστρεντερικών προβλημάτων εξαιτίας του καύσωνα, όπως δείχνει μια νέα ελβετική έρευνα.
Για πρώτη φορά, μια μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα), η λοιμώδης γαστρεντερίτιδα και άλλες παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος γίνονται πιο συχνές, λόγω και της κλιματικής αλλαγής, τις ημέρες που ανεβαίνει πολύ η θερμοκρασία.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη γαστρεντερολόγο Κριστίν Μάνσερ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ζυρίχης, που έκαναν τη δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γαστρεντερολογίας «Αmerican Journal of Gastroenterology», μελέτησαν τα αρχεία του νοσοκομείου για μια περίοδο πέντε ετών, στη διάρκεια των οποίων υπήρξαν 17 κύματα καύσωνα και εισήχθησαν στο νοσοκομείο 738 άνθρωποι με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και 786 με λοιμώδη γαστρεντερίτιδα.
Η έρευνα έδειξε ότι όταν αρχίζει η μεγάλη ζέστη, αυξάνεται σχεδόν αμέσως ο κίνδυνος για έξαρση του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου, ενώ στην περίπτωση της λοιμώδους γαστρεντερίτιδας η έξαρση παρατηρείται μετά την έβδομη ημέρα του κύματος καύσωνα (αυτή η χρονική υστέρηση πιθανώς οφείλεται στο ότι, λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, μεταβάλλεται σταδιακά η βακτηριακή σύνθεση της γαστρεντερικής οδού).
Σύμφωνα με τη μελέτη, για κάθε πρόσθετη μέρα παρατεταμένης ζέστης αυξάνεται κατά 4,6% κατά μέσο όρο ο κίνδυνος νοσηλείας κάποιου λόγω σπαστικής κολίτιδας (με συμπτώματα όπως στομαχόπονο, διάρροια, αιμορραγία κ.α.) και κατά 4,7% λόγω λοιμώδους γαστρεντερίτιδας (με συμπτώματα όπως εμετοί και στομαχικοί πόνοι) εξαιτίας μόλυνσης από ιό, βακτήριο (πχ σαλμονέλα) ή παράσιτο.
Οι ερευνητές όρισαν ως καύσωνα μια συνεχόμενη περίοδο άνω των έξι ημερών, με θερμοκρασίες κατά τουλάχιστον πέντε βαθμούς Κελσίου πάνω από τον ημερήσιο μέσο όρο για την αντίστοιχη εποχή.
Η αφυδάτωση και η αλλαγή της διατροφής λόγω του καύσωνα, σε συνδυασμό με το αυξημένο φυσικό στρες εξαιτίας της ζέστης, μπορεί να εξηγούν την αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης περιστατικών σπαστικής κολίτιδας και συναφών γαστρεντερικών προβλημάτων (νόσος Κρον, ελκώδης κολίτιδα κ.α.).
