«Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η εξέλιξη αυτής της κρίσης», δήλωσε από την Γενεύη κατά την έναρξη της Παγκόσμιας Συνέλευσης για την Υγεία, υπογραμμίζοντας ωστόσο παράλληλα ότι: «Σήμερα είναι αμελητέα η μετάδοση του ιού από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι ιοί της γρίπης των πτηνών μεταλλάσσονται διαρκώς».
Περίπου 3.000 απεσταλμένοι από τα 194 κράτη μέλη του ΠΟΥ μετέχουν στην ετήσια σύνοδό του, η οποία πραγματοποιείται στην Γενεύη ως τις 28 Μαΐου.
Η Τσαν ευχαρίστησε την Κίνα για τη στενή της συνεργασία με τον ΠΟΥ όπως και για την παρακολούθηση χιλιάδων ανθρώπων που είχαν έρθει σε επαφή με τους ασθενείς, μεταξύ των οποίων εκατοντάδες μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού.
Από τον Μάρτιο περίπου 100 κρούσματα του ιού Η7Ν9 της γρίπης των πτηνών επιβεβαιώθηκαν, «αλλά από τότε που έκλεισαν οι αγορές πουλερικών ο αριθμός των νέων κρουσμάτων μειώθηκε ριζικά», συνέχισε η διευθύντρια του ΠΟΥ.
Η ίδια αναφέρθηκε επίσης στους ανθρώπους που προσβλήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 2012 από τον κορονοϊό, που μοιάζει στον SARS (Σοβαρό και Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο) και εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Μέση Ανατολή.
«Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 41 κρούσματα, μεταξύ των οποίων 20 θάνατοι», σημείωσε, προσθέτοντας ότι «μολονότι ο αριθμός των κρουσμάτων παραμένει μικρός, έχει υπάρξει μια περιορισμένη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο και έχουν προσβληθεί μέλη του υγειονομικού προσωπικού».
Πριν από δέκα χρόνια η επιδημία του SARS, η οποία είχε ξεκινήσει από την Κίνα, είχε προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 800 ανθρώπων και προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στον κόσμο.
«Οι δύο νέες αυτές ασθένειες μας υπενθυμίζουν ότι εξακολουθεί να υπάρχει η απειλή νέων ασθενειών που εγκυμονούν τον κίνδυνο επιδημίας. Οι διαρκείς μεταλλάξεις και η προσαρμογή είναι οι μηχανισμοί επιβίωσης του κόσμου των μικροβίων. Πάντα θα μας ξαφνιάζουν», είπε.
Η Τσαν υπογράμμισε εξάλλου την σημασία που έχει η γρήγορη ενημέρωση του ΠΟΥ με απόλυτα διαφανή τρόπο και υπενθύμισε ότι μια απειλή σε μια περιοχή μπορεί να γίνει μια απειλή για όλους.
Κατά την Συνέλευση αυτή, ο ΠΟΥ αναμένεται κυρίως να εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους θα εξασφαλιστεί μια θέση για την υγεία στις μελλοντικές αναπτυξιακές πολιτικές.
