Αλλεργία είναι μία αντίδραση υπερευαισθησίας του οργανισμού απέναντι σε κάποια ουσία, αιωρούμενα σωματίδια, τροφή, ή μυρωδιά που λέγεται αλλεργιογόνο.
Τα αλλεργιογόνα που εισέρχονται στον οργανισμό με τις τροφές προκαλούν συμπτώματα στα χείλη, την γλώσσα, τον φάρυγγα, τον οισοφάγο, το στομάχι και το έντερο.
Τα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα προκαλούν συμπτώματα από το αναπνευστικό σύστημα (μύτη, λάρυγγας, πνεύμονες).
Όταν λοιπόν, το αλλεργιογόνο έρθει σε επαφή με τον ρινικό βλεννογόνο, μπορεί να δημιουργηθεί η αντίδραση υπερευαισθησίας που ονομάζεται αλλεργία.
Η μύτη έχει έναν εξειδικευμένο βλεννογόνο με τα κατάλληλα κύτταρα, που «φιλτράρει» τον αέρα και καθαρίζει, υγραίνει και ελέγχει τα εισπνεόμενα σωματίδια και ουσίες.
Αν το αλλεργιογόνο κερδίσει την «μάχη», δηλαδή «νικήσει» την αντίσταση του βλεννογόνου, τότε δημιουργείται η αλλεργική αντίδραση και η μύτη απελευθερώνει ουσίες όπως η ισταμίνη και άλλες που λέγονται μεσολαβητικές (λευκοτρίνες, προσταγλαδίνες, σεροτονίνη, κινίνες, ένζυμα κ.ά.), που είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα της αλλεργίας.
Την άνοιξη, λόγω της ανθοφορίας, κυκλοφορεί η γύρη των φυτών και των δένδρων στον αέρα και έτσι δημιουργείται η αλλεργική αντίδραση με τα γνωστά συμπτώματα που είναι: κόκκινα μάτια, δακρύρροια, πταρμοί, καταρροή, ρινική απόφραξη (μπούκωμα).
Σε ορισμένα άτομα μπορεί να ενεργοποιηθεί και το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα με βήχα, δύσπνοια (κατά την εκπνοή), αναπνευστική δυσχέρεια, συμπτώματα δηλαδή του βρογχικού άσθματος.
Σε τι ιατρό πρέπει να πάει ο ασθενής με αλλεργία;
Οι ιατρικές ειδικότητες που ασχολούνται με τις αλλεργίες είναι ο αλλεργιολόγος, ο ωτορινολαρυγγολόγος, ο παθολόγος και ο πνευμονολόγος.
Τι εξετάσεις πρέπει να γίνουν;
Το ιστορικό συνήθως είναι εξαιρετικά σημαντικό. Τα αλλεργικά test μπορεί να μας δώσουν το αλλεργιογόνο και έτσι να προχωρήσουμε στην αιτιολογική θεραπεία. Σπιρομέτρηση, ακτινογραφίες ιγμορείων, θώρακος και διάφορες αιματολογικές εξετάσεις ζητούνται ανάλογα με την κάθε περίπτωση.
Τι θεραπείες υπάρχουν;
Μην ξεχνάτε ότι η αλλεργία είναι μία ιδιαίτερη αντίδραση του οργανισμού για το κάθε άτομο ξεχωριστά και έτσι αντίστοιχη είναι και η θεραπεία.
Φάρμακα: αντιισταμινικά, ρινικά spray με κορτιζόνη ή χωρίς, αποσυμφορητικά, εισπνεόμενα spray με κορτιζόνη και βρογχοδιασταλτικά σε συνδυασμό, ορισμένες φορές αντιβιοτικά και χαπάκια ή ενέσιμη κορτιζόνη σε δύσκολες καταστάσεις.
Η πιο αποδοτική θεραπεία είναι η ανοσοθεραπεία και η απευαισθητοποίηση δηλαδή, μικρές ενέσεις υποδόριες, ή λίγες σταγόνες υπογλώσσια, κατά τακτά χρονικά διαστήματα και για παρατεταμένο διάστημα, με μικρές ποσότητες του αλλεργιογόνου έτσι ώστε ο οργανισμός σιγά-σιγά να απευαισθητοποιηθεί.
Εναλλακτικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται είναι η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός.
Τι προφυλάξεις μπορούμε να λάβουμε;
Καταρχάς αποφυγή του αλλεργιογόνου. Αυτό δεν είναι εύκολο την άνοιξη με την γύρη που βρίσκεται παντού, όμως μπορούμε:
– να κλείνουμε τα παράθυρα,
– να μην πηγαίνουμε σε μέρη με δέντρα και φυτά,
– να καθαρίζουμε τακτικά τα φίλτρα στο air condition,
– να μαζέψουμε τα χαλιά και τις μοκέτες που μαζεύουν πολύ σκόνη.
Το κάπνισμα δημιουργεί επιπλέον προβλήματα τόσο στην μύτη όσο και στο πνεύμονα ιδίως σε αυτούς που έχουν άσθμα. Κάπνισμα και άσθμα είναι εξαιρετικά επικίνδυνος συνδυασμός.
Συμβουλή: Αν βρεθούμε κάπου που έχει γύρη και αρχίσουν τα συμπτώματα χωρίς να έχουμε φάρμακα μαζί μας, βοηθάει πολύ το πλύσιμο της μύτης με φυσιολογικό ορό ή και νερό της βρύσης ώστε να ξεπλυθεί το αλλεργιογόνο
Πηγή: healthpress.gr
