Ως γνωστόν, οι στατίνες αποτελούν μια ευρέως χρησιμοποιούμενη κατηγορία φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερόλης και τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Η πρακτική μάλιστα είναι να χορηγούνται υψηλότερες δόσεις σε όσους διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο.
Η εξαιρετική αποτελεσματικότητα των στατινών στην πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων οδηγεί, επιπλέον, στην τάση να αυξηθεί η δραστικότητά τους, είτε με μεγαλύτερες δόσεις σιμβαστατίνης ή ατορβαστατίνης των 40-80 mg, είτε με την χορήγηση της πιο ισχυρής μορφής, της ροσουβαστατίνης.
Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν αρχίσει να ανησυχούν ότι η αύξηση της δραστικότητας των στατινών μπορεί να οδηγήσει σε νεφρικά προβλήματα. Ερευνητές, λοιπόν, από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ του Καναδά, εξέτασαν τα ιατρικά αρχεία 2 εκατομμυρίων Καναδών ηλικίας 40 ετών και άνω, που έπαιρναν στατίνες , και κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα:
Οι χρήστες στατινών υψηλής δραστικότητας ή δοσολογίας είχαν 34% περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευθούν για οξεία νεφρική βλάβη σε σύγκριση με όσους έπαιρναν χαμηλής δυναμικότητας στατίνη τις πρώτες 120 ημέρες της θεραπείας. Και ο κίνδυνος παρέμενε υψηλότερος για δύο χρόνια μετά την έναρξη της θεραπείας.
Οι κλινικοί γιατροί προτείνουν να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη το εύρημα αυτό, ωστόσο επισημαίνουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να εξετάσουν πιο προσεκτικά τη σχέση μεταξύ χρήσης στατινών και νεφρικής βλάβης.
Συμπληρωματικά, επισημαίνουν και άλλα πλεονεκτήματα από την τακτική χρήση στατινών. Επικαλούνται λ.χ. μελέτη Δανών ερευνητών του 2012, η οποία διαπίστωνε ότι όσοι παίρνουν τακτικά στατίνες για τη μείωση της χοληστερόλης έχουν 15% χαμηλότερο κίνδυνο να διαγνωστούν με καρκίνο.
Πηγή: healthpress.gr
