Ο ακρωτηριασμός μπορεί να προταθεί σαν λύση έπειτα από έλκος που δεν επουλώνεται. Βασικές αιτίες για τη δημιουργία έλκους στα πόδια των διαβητικών είναι σοβαρές επιπλοκές της πάθησης: η νευροπάθεια και η περιφερική αρτηριοπάθεια, που αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως μπορεί να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό.
Τα τελευταία 7 χρόνια, 10 διαβητικοί γλύτωσαν από τον ακρωτηριασμό των άκρων του έπειτα από μεταμόσχευση καλλιεργημένων δερματικών κυττάρων.
«Η θεραπεία δύσκολων ελκών με τη χρήση συσκευής αρνητικής πίεσης και η μεταμόσχευση καλλιεργημένων αυτόλογων δερματικών κυττάρων αποτελούν θεραπευτική λύση σε περιπτώσεις που η συμβατική αντιμετώπιση δεν αποδίδει και που ο ακρωτηριασμός του μέλους είναι ορατός. Το οικονομικό κόστος αυτής της θεραπείας υπερκαλύπτει αυτό του ακρωτηριασμού, τόσο σε ψυχοκοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο» επισημαίνει στο ΑΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής παθολογίας, Νίκος Τεντολούρης. Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται μόνο σε δύσκολα περιστατικά ελκών που οφείλονται σε διαβητική νευροπάθεια τα οποία δεν επουλώνονται αλλά, όπως τονίζει ο κ. Τεντολούρης, δεν υπάρχει σωτηρία σε περίπτωση γάγγραινας.
Η μέθοδος εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από την ομάδα του κ.Τεντολούρη, στην Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο νοσοκομείο «Λαϊκό» το 2005, σε έναν 48χρονο οδηγό φορτηγού ο οποίος έπασχε τρία χρόνια από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και παρουσίαζε μικραγγειοπαθητικές επιπλοκές.
Ο ασθενής αυτός, όπως αναφέρει ο κ. Τεντολούρης παραπέμφθηκε στο Ιατρείο Διαβητικού Ποδιού από χειρουργική κλινική, λόγω έλκους στην ραχιαία επιφάνεια του αριστερού ποδιού. Παρά τους χειρουργικούς καθαρισμούς και την αντιμικροβιακή θεραπεία το έλκος επιδεινώθηκε και δύο πλαστικοί χειρουργοί και δύο ορθοπεδικοί συνέστησαν ακρωτηριασμό. Τελικά όμως το πόδι του ασθενή σώθηκε χάρη τη μεταμόσχευση αυτόλογων κυττάρων.
«Μετά από υπερηχογραφικό έλεγχο του αγγειακού δικτύου του ασθενούς και την αποστείρωση του τραύματος με χορήγησης αντιμικροβιακής αγωγής ενδοφλεβίως, ο ασθενής υποβλήθηκε σε χειρουργικό καθαρισμό. Με συσκευή συνεχούς αναρρόφησης υπό αρνητική πίεσης αφαιρέθηκε το πύον από την πληγή. Στο καθαρό πλέον άκρο τοποθετήθηκαν αυτόλογα κύτταρα σε στοιβάδα υαλουρονικού οξέος. Επτά εβδομάδες μετά τη τοποθέτηση των αυτόλογων κυττάρων το πόδι του ασθενούς παρουσίασε εντυπωσιακή βελτίωση και πλήρη επούλωση» εξηγεί ο κ Τεντολούρης.
